Utrechtse jaren - OngekendTalent

8.
Het zijn altijd de aardige mensen die ontsporen. Je kijkt verrast op als de
sympathieke buurman zijn gezin uitmoordt, je fronst je wenkbrauwen als de
vegetariër van kantoor zijn vriendin opeet en je hangt maar wat voor de TV als
je partner met je beste vriend in bed ligt. Je kunt dus bijna niemand vertrouwen
en ik verstop dan ook alle messen voor het slapen gaan. Ik ben namelijk de
leukste thuis.
Er zijn ook mensen die je nooit teleurstellen. Mijn oom, ik neem hem maar even
Gijs, was zo’n man. Hij was een oudere broer van mijn vader, hoofd van een
groot gezin en zwaar verslaafd aan de drank. Echt goed kende ik mijn oom niet.
Mijn moeder wilde niet dat haar zwager langs kwam en als hij toch aanbelde dan
liet zij hem koud voor de deur staan. Oom Gijs was getrouwd met een echte
Utrechtse. Zij was een kop groter dan mijn oom, onaantrekkelijk in mijn
kinderlijke ogen en gezegend met een rauwe stem die perfect paste bij de
grachten van de jaren zestig. Mijn tante kon het goed vinden met mijn moeder.
Ze dronken samen koffie, gingen samen naar de vrouwenbond en treurden
samen over het feit dat het leven niet had gebracht waar ze als jonge meisjes op
gehoopt hadden. Soms ging ik met mijn moeder mee op visite bij mijn tante en
ik voelde altijd een spanning als ik het huis van mijn familie binnenstapte. Ik
kende de verhalen over de drankzucht van mijn oom en neven, over de
vechtpartijen onderling en over de angst van de buurtgenoten voor het gezin dat
regelmatig de lokale kranten haalde maar al te goed en ik vreesde al meteen bij
binnenkomst te worden gemolesteerd. Gelukkig was mijn tante een vrouw.
Mijn oom was nooit thuis als wij langskwamen. Het was een stille afspraak
tussen mijn moeder en mijn tante en ik vond dat wel plezierig. Ik speelde
voornamelijk met het oudste nichtje, dat ik zo goed kende van mijn bezoekjes
aan mijn favoriete oma, liet de plagerijen van de grote neven dapper over me
heen gaan en bedankte verschrikt als ik werd uitgenodigd om een nachtje te
blijven slapen. Na elk bezoekje verliet ik opgelucht het huis en tegelijkertijd
verbaasde ik mij erover hoe gezellig het eigenlijk bij mijn tante was. Het was
voor mij dan ook lastig om een eerlijk beeld te vormen over mijn oom en de
invloed van zijn gedrag en alcoholverslaving op het gezin. Er moest uiteindelijk
iets vreselijks gebeuren om de ware aard van mijn oom te kunnen herkennen en
Pagina 54