DE BIJBELSE ROL VAN OUDSTEN EN DIAKENEN IN DE VOLLE ...

HOOFDSTUK 2. Bijbels theologische visie op de kerkelijke ambten
2.1. Ambten naar hun betekenis in het algemeen.
2.1.1. De betekenis van het woord oudste en oudsten in het Oude Testament.
Het woord ‘oudste’ komt in het Oude Testament in totaal 15 keren voor. In de
NBG51 vertaling is het woord oudste gekozen als de vertaling van verschillende
Hebreeuwse woorden.
Het is een zelfstandig naamwoord en komt van presbus (een oud man) en
presbuteros (oude).
In het Oude Testament wordt dit woord in het algemeen gebruikt voor een
oudere of oud persoon, hetzij man of vrouw. Het woord wordt meer gebruikt om oudere
personen in een huis of gezin met een bepaald gezag aan te duiden. We zien dat
bijvoorbeeld in Genesis 24:2:
En Abraham zeide tot zijn knecht, de oudste in zijn huis, die alles wat hij had
bestuurde: Leg toch uw hand onder mijn heup.
Daarnaast geeft het woord “oudste” ook het verschil aan tussen de oudste en de
jongste in een huis of gezin (zie Genesis 44:12)
En hij stelde een onderzoek in; hij begon bij de oudste en eindigde bij de jongste;
en de beker werd gevonden in Benjamins zak”. In dit geval gaat het om de oudste
in leeftijd.
De meervoudsvorm van oudste, “oudsten”, komt 122 keren voor in het Oude
Testament. We komen oudsten tegen in het huis van de koning. In Genesis 50:7 lezen
wij over de oudsten van het huis van Farao. We zien ook in dit vers de oudsten van het
land Egypte. We komen deze oudsten ook tegen in het huis van koning David.
En de oudsten van zijn huis kwamen bij hem om hem van de grond te doen
opstaan, maar hij wilde niet; ook at hij niet met hen (2 Samuël 12:17).
Er waren ook oudsten van Israël. Deze oudsten hadden veel invloed en gezag, want in
2 Samuël 5:3 lezen we het volgende over deze oudsten:
15