DE BIJBELSE ROL VAN OUDSTEN EN DIAKENEN IN DE VOLLE ...

Als kind werd het jou geleerd, dat je uit respect, oudere mensen tijdens het praten, niet
recht de ogen mag kijken. Ik heb nog steeds moeite om tijdens persoonlijke gesprekken
met mensen, de persoon recht in de ogen aan te kijken. Ik ben al jaren ermee bezig en
nu kan ik zeggen dat aardig gaat.
Zaken waarover wij nog kunnen nadenken zijn bijvoorbeeld: het omgaan met zedelijk
zaken. Hoe denkt men over de relatie tussen man en vrouw? En over het huwelijk?
Ik meen toch enkele voorbeelden uit de Bijbel te zien als mogelijke culturele verschillen
en hierover te willen nadenken.
Als we bijvoorbeeld kijken in Handelingen 6, toen er onenigheid ontstond tussen de
Grieks sprekenden en de Hebreeën. Hier ging het om twee verschillende etnische
groepen, die het met elkaar niet eens konden worden over de verdeling van het
dagelijkse voedsel. 19
Ik geloof ook dat het geen opzet was, maar dat het mogelijk te maken had met culturele
verschillen. Het kan inderdaad een taalbarrière zijn geweest. Kennelijk had dit probleem
ook invloed op het functioneren van de apostelen. Feit is, dat het probleem werd
opgelost door de maatregel welke genomen werd door de apostelen, zodat de
apostelen verder konden gaan met hun bediening, en de gemeente verder kon gaan
groeien.
Een tweede voorbeeld vinden in Handelingen 10. De apostel Petrus moest zijn cultuur
overbruggen om het evangelie te brengen naar een andere cultuur. Maar dat ging niet
zo gemakkelijk, want de Heer moest hem eerst hiervan overtuigen. Het evangelie van
Jezus Christus moet alle etnische groepen en culturen bereiken. Volgens zijn cultuur
mogen de Joden zich niet bemoeien met niet–Joden.
19 Volgens Het Leven: Studiebijbel bij de tekst van Het Boek – Jongbloed: Heerenveen (2001),
was er geen sprake van opzet, maar was het een gevolg van de taalbarrière.
61