DE BIJBELSE ROL VAN OUDSTEN EN DIAKENEN IN DE VOLLE ...

2.2.2. De instelling van het ambt van oudste binnen de Nieuw Testamentische
gemeenten.
Over de instelling van het ambt van oudste binnen de Nieuw Testamentische
gemeenten, zijn er verschillende meningen. We zullen hier enkele meningen
bespreken. Koole en Velema (1982:11) denken dat het ontstaan van het ambt van
oudste beschreven staat in Handelingen 6, bij de aanstelling van de zeven. Mogelijk
wordt volgens hen het ontstaan van het ambt van oudste – zonder dat het woord
“oudste” gebruikt wordt – beschreven in Handelingen 6 in de geschiedenis van de
aanstelling van “de zeven mannen”.
Zij geven hiervoor een drietal redenen aan: men stelt in de eerste plaats de vraag, wat
bedoeld wordt in Handelingen 6 met het “verwaarlozen” van de Grieks sprekende
weduwen. Zij gaven aan dat het woord dat hier gebruikt wordt, de betekenis heeft van
“over het hoofd zien”. Worden deze weduwen achtergesteld, omdat sommigen denken
dat zij er niet echt bij hoorden? Zij denken dat hierbij mogelijk ook kwesties van
cultische reinheid een rol gespeeld hebben.
In de tweede plaats moeten wij erop letten dat het woord “diaken” in Handelingen 6 niet
gebruikt wordt, maar het werkwoord dat is afgeleid van het woord “diaken”. Dit woord
dat gebruikt wordt in de uitdrukking “de tafels bedienen”, wordt ook gebruikt met
betrekking tot de apostelen (Handelingen 6:2, 4).
In de derde plaats dient gelet te worden op de weergave van het werk van de twee
eerstgenoemden van de zeven mannen in Handelingen 6,7 en 8, Stefanus en Filippus.
We zien dat hun taak niet alleen was bij het werk van diakonia, maar hun werk ging
helemaal buiten hun gezichtskring.
Verkuyl gaf geen verklaring over de instelling van oudsten, maar verwees naar Stefanus
en Filippus (Handelingen 6) die, behalve het diakonia, ook mee hielpen bij de prediking
en toerusting van de gemeente. Hij ziet hierin de instelling en ontwikkeling van oudste
binnen de gemeente: naarmate de apostelen terugtraden of wegvielen, kwam steeds
meer het ambt van oudste naar voren (Verkuyl, 1992:402).
Wij weten niets van het ontstaan van dit ambt af. Er blijken in Jeruzalem oudsten te zijn
(Handelingen 11:30) (Van Genderen en Velema, 1982:667).
30