DE BIJBELSE ROL VAN OUDSTEN EN DIAKENEN IN DE VOLLE ...

De Bijbel geeft ons niet duidelijk aan dat het om diakenen ging. Bovendien zien wij dat
twee van de zeven mannen, Stefanus en Filippus, meer deden dan het aan tafel
dienen.
In de tweede plaats staat er ook niet dat het om de instelling van oudsten ging, wel
waren de zeven mannen aangesteld voor de ‘diakonia’.
Volgens Ten Have (1973:636) gaat het in Handelingen 6 om de instelling van het
diaconaat der gemeente, maar ik deel zijn mening niet, omdat het hier duidelijk gaat om
mannen die dienst moesten doen in de gemeente.
Van Genderen en Velema (1992:663) lijken meer mijn opvatting te ondersteunen, want
zij vinden dat het karakteristieke Nieuwtestamentische woord voor het werk dat in de
gemeente van Christus gedaan wordt, dienst (diakonia) is. Zij die deze dienst
verrichten, zijn dienaren (diakonoi) van Christus en Zijn gemeente.
Ook Wentsel (1998:483) lijkt mijn opvatting te ondersteunen, want hij noemt deze
zeven mannen: college van Zeven of het Zevenschap van ‘hulpapostelen’,
apostolische medewerkers of aposteloïden.
Met de vele commentaren en discussies hierover, komen wij toch tot de conclusie dat
er een aanvang gemaakt is met de instelling van ambten binnen de plaatselijke
gemeente. Mannen die naast de aposelen de gemeenten moesten helpen leiden.
Bouman (1970:100) zegt dat de Heilige Schrift duidelijk leert, dat Christus het ambt
heeft ingesteld, om zijn gemeente te vergaderen, te regeren en te verzorgen
(Romeinen 1:1; 2 Corinthe 5:20; Efeze 4:4; 1 Corinthe 12:28 en Handelingen 20:28).
34