DE BIJBELSE ROL VAN OUDSTEN EN DIAKENEN IN DE VOLLE ...

Dus het gebruik “oudsten” is een eeuwenoude bestuursvorm, waarbij mannen van
aanzien helpen om leiding te geven binnen een groot gezin, bijvoorbeeld het huis van
een koning, een stad en een land.
2.1.3. Woordgebruik in het Nieuwe Testament
De vertaling van het woord “oudste” komen we 5 keren tegen in het Nieuwe Testament.
In de NBG51 vertaling is dit woord gekozen als de vertaling van verschillende Griekse
woorden.
In twee gevallen heeft het de betekenis van de oudste persoon in een huis of gezin. In
sommige gevallen wordt het Griekse woord ς vertaald met oudste.
Een voorbeeld hiervan vinden wij in Lucas 15:25:
“Zijn oudste zoon was op het land, en toen hij dicht bij huis kwam, hoorde hij
muziek en dans”.
Het gaat hier om de oudste in leeftijd. Het Griekse woord ς is hier gebruikt.
Misschien kunnen wij ook denken aan iemand met een bepaald gezag. De Bijbel laat
ons zien dat het hier gaat om de oudste zoon van de “hoofdpersoon” in deze gelijkenis.
Oudste zonen hebben een groot vermogen en een slavenstoet. Dus het kan best zijn
dat deze oudste zoon ook een bepaald gezag uitoefent binnen het ‘bedrijf’ van zijn
vader. In elk geval betreft het bijvoorbeeld de ‘oudere' van twee zonen.
In Romeinen 9:12 zien wij dat het ook gaat om de oudste in leeftijd. “De oudste zal de
jongste dienstbaar zijn”. Hier is het Griekse woord “Meizoon” (), vertaald met
oudste en heeft de betekenis van grotere of meerdere (Fahner, 1992:314).
In 1 Timotheüs 5:19 wordt het woord (ς) gebruikt.
Gij moet geen klacht tegen een oudste aannemen, tenzij er twee of drie getuigen
zijn.
In dit geval kunnen we ook denken aan zowel een oudere persoon als een
ambtsdrager. De apostel Paulus gaf hier instructies aan de jonge leider Timotheüs, hoe
om te gaan met oudere mensen en leiders in de gemeente.
19