Umcg - Wetenschapswinkel Geneeskunde en Volksgezondheid

Soorten ambulanceritten
Binnen de ambulancezorg worden verschillende ritten onderscheiden. De spoedeisende
ambulancezorg bestaat uit A1- en A2-ritten. Bij ritten met de urgentiecode A1 bestaat gevaar
voor het leven of blijvende invaliditeit van de patiënt of kan dergelijk gevaar bij de melding niet
uitgesloten worden. De ambulance dient dan zo spoedig mogelijk en maximaal binnen vijftien
minuten bij de patiënt ter plaatse te zijn. Hierbij wordt met dertien minuten netto reistijd en
twee minuten voor ontvangst van de aanvraag en het verstrekken van de ritopdracht rekening
gehouden. Bij een A2-rit bestaat er geen direct levensgevaar maar is snelle hulp wel wenselijk.
De ambulance wordt geacht binnen uiterlijk 30 minuten ter plaatse te zijn om ernstige
gezondheidsschade te voorkomen. Naast deze spoedritten van de ambulancezorg is er nog een
andere categorie ritten, namelijk besteld vervoer (B-ritten). Deze ontstaan wanneer er geen
spoedindicatie is, bijvoorbeeld indien patiënten tussen twee verschillende ziekenhuizen
vervoerd moeten worden.
Zowel een A1 als een A2 rit kan uiteindelijk in een EHTP-rit eindigen. Er kunnen
verschillende EHTP-ritten onderscheiden worden:
• de patiënt wordt ter plaatse behandeld;
• de patiënt blijkt geen behandeling nodig te hebben;
• de patiënt heeft wel behandeling nodig maar weigert deze;
• de ambulance is opgeroepen om de eerst gearriveerde ambulance te assisteren bij een
ongeval, een reanimatie of bij het tillen;
• bij het arriveren van de ambulance blijkt de patiënt reeds overleden te zijn;
• de ambulance vervoert een specialist, bijvoorbeeld indien dat nodig is bij een bepaald
ongeval
Bij een EHTP-rit wordt de patiënt dus uiteindelijk niet vervoerd door de ambulance maar de rit
wordt in eerste instantie wel uitgevoerd met de intentie tot hulpverlening en/ of vervoer. Een
EHTP-rit verschilt van een ‘loze-rit’. Bij een loze-rit wordt namelijk geen patiënt aangetroffen
wanneer de ambulance ter plaatse komt. Echter, ook wanneer de rit wordt afgebroken door de
centralist terwijl de ambulance al onderweg is of wanneer de ambulance een andere ritopdracht
krijgt wordt gesproken van een loze-rit (Berkel, Leerkes, Reumer en Rhijn, 2006). De
ambulancezorg heeft voor een deel al ingespeeld op de toename in het aantal EHTP-ritten door
© Wetenschapswinkel Geneeskunde en Volksgezondheid UMCG, V. Verhage 2009 24