Umcg - Wetenschapswinkel Geneeskunde en Volksgezondheid

categorieën gehanteerd, maar betreft het een open vraag waar mensen zelf een antwoord op
kunnen formuleren. Hierdoor zijn de antwoorden niet altijd medisch van aard, maar spelen
emoties en omgevingsfactoren ook een grote rol. Het achteraf categoriseren van de antwoorden
kan dus ook hier een vertekend beeld hebben opgeleverd wat zich onder andere uit in de grote
categorie ‘combinatie van factoren’. Het lijkt erop dat deze indeling ongeveer hetzelfde tot stand
is gekomen als bij de ritgegevens.
De klachten die naast onwelwordingen (bij de ritgegevens) en een combinatie van
factoren de meest voorkomende klachten zijn (bij zowel de ritformulieren als ook bij de
vragenlijst) straatongevallen en cardiologische klachten. Hier kan dus voorzichtig
geconcludeerd worden dat onwelwordingen, straatongevallen en cardiologische klachten de
meeste EHTP-ritten veroorzaken.
Naast een analyse van de meest voorkomende klachten is via de vragenlijst ook aan de
respondenten gevraagd of ze een chronische aandoening hebben en of dit de reden was waarom
ze 1-1-2 voor een ambulance hebben gebeld (vraagstelling 11). Hieruit bleek dat, in verhouding
tot het percentage van de totale Drentse bevolking met een chronische aandoening, er relatief
veel mensen met een chronische aandoening betrokken zijn geweest bij een EHTP-rit. Zo’n 40%
van de respondenten van de vragenlijst rapporteerden een chronische aandoening te hebben.
Gezien het verband tussen het hebben van een chronische aandoening en een hoge leeftijd zal
het aandeel mensen met chronische aandoening door de vergrijzing toenemen. En aangezien de
vergrijzing in Drenthe naar verwachting nog sterker zal zijn dat in de rest van Nederland is de
verwachting dat de zorgvraag (naar ambulancezorg) alleen maar sterker zal toenemen.
Faciliterende bronnen
Tijdens de interviews kwam naar voren dat een aantal sleutelfiguren de toename van het 06-
bezit als mogelijke oorzaak van de toename in het aantal EHTP-ritten ziet. Centralisten merken
dat er meerdere mensen naar 1-1-2 bellen voor hetzelfde ongeluk. Ook zijn er mensen die 1-1-2
bellen die zelf niet wilden of durfden te gaan kijken maar die wel ‘het idee’ hadden dat er iets
ernstigs aan de hand was. Nadere analyse liet zien dat de groei van het mobiele telefoongebruik
echter geen voldoende verklaring biedt voor de toename in het aantal ritten. Wel kan het een
verklaring zijn waardoor omstanders eerder naar 1-1-2 bellen. Immers, toen nog niet iedereen
een mobiele telefoon tot zijn beschikking had, moest men in geval van een ongeluk op straat
© Wetenschapswinkel Geneeskunde en Volksgezondheid UMCG, V. Verhage 2009 93