NJB-1401

Tijdschriftenzorgplichten in de literatuur en denaleving en handhaving van zorgplichten.Dit alles wordt geïllustreerdaan de hand van het voorbeeld‘vluchtmiddelen bij gevaarlijke stoffenin de binnenvaart’. Er wordt afgeslotenmet enkele aanbevelingen.Mr. W.A.E. BrüheimVerzamelwetgeving: meerdan een opeenhoping vanwijzigingsvoorstellen– Verzamelwetsvoorstellen hebbeneen negatief imago en dat is volgensschr. jammer, omdat de nadelen zichmaar bij een klein gedeelte van de wettenvoordoen. Schr. definieert de term'verzamelwetgeving' als wetgeving diezelf niet direct voortvloeit uit eenander voorstel van wet, beleidsmatigeonderwerpen van uiteenlopende aardbevat en veelal – maar niet noodzakelijkerwijs– meerdere wetten wijzigt.De voor- en nadelen van verzamelwetgevingworden op een rijtje gezet.Daarna bespreekt schr. de motie-Boorsma,een richtinggevende motie voorwat betreft de aanvaardbaarheid vande samenstelling van verzamelwetsvoorstellenen de criteria voor desamenhang binnen een verzamelwetsvoorsteluit de door staatssecretarisTeeven van Veiligheid en Justitie aanhet parlement toegezonden nota. Schr.is van mening dat deze criteriabehulpzaam kunnen zijn bij hetmaken van een juiste afweging voor desamenvoegingsvraag, maar een goedontwikkeld politiek gevoel blijft essentieel.De discussie over dit onderwerpis volgens schr. nog niet ten einde.Prof. dr. W.J. WitteveenRosanvallon en de wet van detegendemocratie– Momenteel doen zich in Nederlandtwee democratische regimes voor: destemmingendemocratie (politicoloogFrank Hendriks) tegenover de overlegdemocratie.Deze twee regimes zijnniet met elkaar te verenigen. Is daterg? Filosoof Claude Lefort gelooft vanniet. Volgens hem is een democratischregime een onbepaald regime; deplaats van de macht is leeg. PierreRosanvallon bouwt op het werk vanLefort voort. Schr. bespreekt onderwerpendie in het werk van Rosanvalloncentraal staan, zoals onder meer fricties,ficties en tegendemocratie. Tegendemocratieis geen anti-democratie,maar krachten die een systeem onderdruk zetten om het beter te laten functioneren.Volgens schr. kan van Rosanvallonworden geleerd dat elke democratischeconfiguratie een onhaalbaarideaal is en er altijd discussiemoet zijn over de vraag of de democratischeorde die staatsrechtelijk erkenningheeft gevonden de juiste is. Debatover staatkundige vernieuwing is danook geen luxe, maar noodzaak.Tijdschrift voor Religie,Recht en Beleid4e jrg. nr. 3, 2013H-M. ten Napel‘Civiel totalitarisme’,volkssoevereiniteit en dewenselijkheid van beperkt bestuur– De politieke legitimiteit van de westerseliberale democratie is meer enmeer exclusief komen te berusten opvolkssoevereiniteit. Dit vormt echtereerder een belemmering dan eenbevordering van waardenpluralisme.Hernieuwde aandacht voor de, medein het christendom wortelende, notievan beperkt bestuur borgt met namede waarde van expressieve vrijheidbeter en versterkt daarmee de legitimiteitvan westerse liberale democratieën.Een vergelijking met het ideaalvan de confuciaanse democratie iszeer behulpzaam bij de analyse vandeze problematiek. Voor de gedachtevormingover mogelijke alternatievenof verbeteringen van het westersemodel is een terugkeer naar christelijkebronnen echter realistischer.R. JanssenQuo vadis, Domine? Monotheïsme ende keizercultus in het Romeinse Rijk– In deze bijdrage wordt de verhoudingtussen de keizercultus, eenbelangrijk onderdeel van de staatsgodsdienstvan het Romeinse keizerrijk,en de monotheïstische godsdienstenjodendom en christendomonderzocht. In het eerste deel wordende belangrijkste conflicten en de juridischemaatregelen voor en tegen monotheïstischestromingen onderzocht, inhet tweede deel de wet- en regelgevingomtrent de keizercultus. Door de ontwikkelingin beide facetten van hetreligieuze leven in de Romeinse keizertijdsamen te onderzoeken, kan desamenhang tussen politiek en religiein het Romeinse Rijk worden begrepen.Deze casus kan zo als voorbeeld dienenvoor het bestuderen van andereconflicten tussen een staatsgodsdiensten religieuze minderheden.Tijdschrift voor beleid,politiek en maatschappij40e jrg. nr. 4, 2013W. VeenendaalKlein maar fijn? De effecten vankleinschaligheid op het karaktervan politiek en democratie– In dit artikel wordende resultaten van veldonderzoeknaar de politiekeen democratischekenmerken van vier kleinestaten uit verschillendewereldregio’s vergelekenmet de politiek endemocratie op de Nederlandse Caribischeeilanden. Na een theoretische discussiewaarin bestaande wetenschappelijkeliteratuur over de politiekeconsequenties van een kleine bevolkingsomvangworden besproken, vervolgthet artikel met een presentatievan de belangrijkste observaties enconclusies van veldonderzoek dat in2010 en 2011 is verricht in San Marino(in Europa), Saint Kitts en Nevis (in hetCaribisch gebied), de Seychellen (in deIndische Oceaan) en Palau (in de StilleOceaan). De bevindingen worden vervolgensgerelateerd aan de huidigepolitieke situatie op de zes Caribischeeilanden die onderdeel uitmaken vanhet Koninkrijk, om op die manier tebezien in welke mate de problemendie op deze eilanden spelen kunnenworden verklaard door hun geringebevolkingsomvang. Het artikel eindigtmet een conclusie waarin enkelegevolgtrekkingen van de onderzoeksresultatenvoor het Nederlands beleidten aanzien van de Caribische onderdelenvan het Koninkrijk wordenbediscussieerd.N. Karsten, T. JansenVeranderend lokaal gezag. Degezagsbronnen van burgemeestersen wethouders erkend– Dit artikel verkent de hedendaagsegezagsbronnen van burgemeestersen wethouders, rekening houdendmet en ingebed inpolitiek-maatschappelijke ontwikkelingenin en rond de twee ambten.Dat wordt gedaan aan de hand vaneen gemoderniseerde typologie vangezagsbronnen, gebaseerd op MaxWebers klassieke model van gezagstypen.In het eerste deel wordt dezegeïntroduceerd. In het tweede deelvan dit artikel wordt het model achtereenvolgenstoegepast op hetgezag van burgemeesters en datNEDERLANDS JURISTENBLAD – 10-01-2014 – AFL. 1 59