Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
NEO INVITATIONAL<br />
NEO INVITATIONAL<br />
NEO INVITATIONAL<br />
NEO INVITATIONAL<br />
NEO INVITATIONAL<br />
NEO INVITATIONAL<br />
Van 17 t/m 20 november werd de Neo Invitational Race in<br />
Antwerpen gereden, een groots aangekondigd 1:8 off-road<br />
spektakel. Er waren <strong>12</strong>8 rijders uit meer dan 24 landen en de<br />
gehele Europese off-road top was in Antwerpen aanwezig.<br />
Aigoin, Reckward , Gomez, Crompton, Tortorici, Vray maar<br />
ook de Amerikaan Tebo en Team Hot Bodies met Hara, Surikarn<br />
en Rheinard. Met dit soort namen op de rijderslijst<br />
staat de finale op zondag natuurlijk garant voor spektakel!<br />
Omdat je zo’n grote race niet beter kan beleven dan door<br />
er zelf aan mee te rijden krijgen jullie de inside-story van<br />
John Valkenburg, van deze groots opgezette race.<br />
NEO INVITATIONAL<br />
NEO INVITATIONAL<br />
20 M-<strong>auto</strong><br />
NEO INVITATIONAL<br />
NEO INVITATIONAL<br />
NEO INVITATIONAL<br />
NEO INVITATIONAL<br />
NEO INVITATIONAL<br />
Op donderdag kon er vrij getraind worden. Er waren al meer<br />
dan 100 rijders aanwezig om een zo goed mogelijke setup te<br />
vinden. Helaas kon ik kon op deze dag niet aanwezig zijn, zelf<br />
zou ik pas vrijdagmorgen vroeg met wat andere Nederlandse rijders<br />
naar Antwerpen afreizen.<br />
Vrijdag<br />
Vroeg opgestaan zodat we in ieder geval op tijd aanwezig zouden<br />
zijn en de laatste zaken konden nachecken. De <strong>auto</strong> helemaal afgeladen,<br />
vol met van alles en nog wat, ik had genoeg bij mij, dus<br />
daar kon het niet aan liggen. Rond 7.30 uur arriveerden we bij<br />
hangar 29, aangezien we één van de eersten waren arresteerden<br />
we direct maar een tafel vooraan. Daarna, uiteraard, snel kijken<br />
wat voor een baan er lag. Vol verbazing keek ik naar de enorme<br />
baan, dat was even iets anders dan dat ik gewend was. Ook de<br />
ondergrond was niet helemaal wat ik gedacht had, het was<br />
een supersnelle, nu nog vlakke racebaan! Een gigantische<br />
rijdersstelling en bij nadere inspectie zagen de jumps er toch<br />
wel lastig uit. Deze inschatting bleek later goed ingeschat,<br />
want er belandden regelmatig <strong>auto</strong>’s achter deze jumps. Ja,<br />
onervaren als ik was moest ik eerst maar eens afwachten<br />
hoe de <strong>auto</strong> met mijn basis-setup zich zou gedragen<br />
tijdens de eerste training.<br />
Omstandigheden<br />
Volgens het tijdschema zou men om <strong>12</strong>.00 uur beginnen.<br />
Echter kon men door allerlei onvoorziene zaken<br />
pas om 14.00 uur starten. Ik zat in de vijfde heat en<br />
nu kwam al een onvoorzien probleem om de hoek<br />
kijken. De uitlaatgassen bleven in de hal hangen<br />
en men kon de <strong>auto</strong> niet of nauwelijks volgen.<br />
Op de rijdersstelling was je <strong>auto</strong> al een dinky toy,<br />
maar door de mist werd dat nog erger. De eerste<br />
training was dus zo goed als verloren omdat de<br />
<strong>auto</strong>, vooral bij de jumps, regelmatig op zijn dak<br />
lag. Niet veel later werd dan ook de wedstrijd<br />
stilgelegd om eerst de uitlaatgassen uit de hal<br />
te krijgen. Er werd besloten om de afzuigers om te draaien en er werd nu frisse<br />
(koude!) lucht, de hal ingeblazen. Deze oplossing werkte en het zicht was de rest<br />
van de dagen redelijk, maar het werd wel ontzettend koud in de hal!<br />
Tijdens de overige trainingen heb ik diverse zaken aan de <strong>auto</strong> aangepast en werd<br />
de wegligging beter. De grote jongens weten uiteraard wel met wat voor een<br />
basisafstelling ze moeten beginnen en stonden vrijdag dan ook bijna allemaal<br />
in de top 20. Ik stond na de vrijdagtraining rond plaats 90, dat was toch wel een<br />
opsteker. Zoals verwacht, rijden hier de betere rijders uit Europa en mijn hemel...<br />
wat gaat het hier hard.<br />
Rond de klok van negen was iedereen klaar, we pakten de spullen bij elkaar om<br />
daarna het hotel op te zoeken. Na een zoektocht van drie kwartier uiteindelijk het<br />
hotel gevonden en we lagen uiteindelijk rond twaalf uur op bed.<br />
Zaterdag<br />
Weer vroeg op, snel ontbijten en rap naar de baan, om 9.15 uur begonnen de<br />
eerste heats en kon het echte werk beginnen. We reden volgens de EFRA regels<br />
en dat is voor veel rijders toch even wennen. Met dit soort wedstrijden is het even<br />
goed opletten wat de heatvolgorde is en het tijdschema moet je nauwkeurig<br />
volgen anders kon het wel eens gebeuren dat je een heat mist.<br />
Na elke heat probeerde ik de <strong>auto</strong> toch aan te passen aan de steeds veranderende<br />
baan. De grip werd steeds minder en de gaten in de baan groter, maar ook dieper.<br />
Op vrijdag en zaterdag heb ik bijna alles aan de <strong>auto</strong> veranderd, diffs, schokdempers,<br />
banden, vertanding en ga zo maar door. Al met al veranderingen die zeker<br />
werkten en de <strong>auto</strong> werd steeds makkelijker te besturen.<br />
Resultaat<br />
Uiteindelijk zou ik zondags in de <strong>12</strong>8e finale van een zesde plek starten. Met<br />
een beetje mazzel zou ik in ieder geval toch wel bij de eerst vier in deze finale<br />
kunnen eindigen, zodat ik een finale door zou schuiven. Beste Nederlander na de<br />
qualificatie was Daniel van der Drift, hij zou vanaf een derde plek in de 1:8 finale<br />
starten. De Amerikaan Tebo stond na de qualificaties op de eerste plek, gevolgd<br />
door Hernandez en Aigoin.<br />
Na de laatste qualificatie besloot ik toch maar om de <strong>auto</strong> gedeeltelijk te demonteren<br />
om alles schoon te maken en te checken. Ik stopte hiermee toen het banket begon,<br />
maar ik heb toch diverse rijders tot laat in de avond zien sleutelen om de <strong>auto</strong> weer tip<br />
top in orde te maken. Hieruit blijkt dat de toppers geen enkel risico nemen en er voor<br />
zorgen dat werkelijk alles weer 100% is voor de finales op zondag.
Change language