Zilver Magazine - zomer 2020

Beroving Kaapstad
Bereisde medeburgers zitten vol verhalen. Zo
ook Henri en Irene ter Brake.
Henri vertelt: ‘De laatste stad die we aandoen
tijdens de rondreis “Zuidelijk Afrika” is Kaapstad.
Omdat we net de grens zijn overgestoken
met Namibië hebben we
Zuid-Afrikaanse RAND nodig
en dat betekent pinnen.
We gaan met de groep uit
eten en de gids regelt een
paar taxi’s. Wij met vijven in
een taxi en op verzoek van
de gids rijdt de taxi naar een
groot Shell station; het volle
licht en de drukte boezemt
vertrouwen in. Er zijn twee
automaten en ik pin mijn
portie, terwijl ik constant om
me heen kijk, want ik had
een raar onderbuikgevoel.
Terwijl ik mijn pas en geld
opberg, zie ik enige beweging die mij niet vertrouwd
overkomt en geef mijn mede reisgenoot
het advies niet te pinnen want…
Bij de tweede automaat ontstaat tumult,
omdat omstanders plotseling erg opdringerig
worden en zich overal mee gaan bemoeien.
Het zijn ogenschijnlijk nette mensen, maar
dit blijkt onderdeel vaan de tactiek te zijn. Ze
beginnen aan de pinner te trekken en duwen,
terwijl ik om hulp vraag van de taxichauffeur.
Deze wendt zijn blik af en doet niets. Echter
het is een omstander gelukt om de pincode
te bemachtigen (u moet uw pincode nog een
keer intypen, want dan krijgt u uw pasje terug).
Dat was inmiddels al gestolen op een uiterst
geraffineerde wijze.
Het is bij één slachtoffer gebleven en op de
vraag aan de taxi chauffeur waarom hij niets
deed, hebben we geen afdoende antwoord
gekregen.
Bij het restaurant heeft de bestolene de bank
gebeld om de pas te blokkeren. Toen was er
al twee keer mee gepind; de dame in kwestie
heeft het bedrag teruggekregen dus eind goed
al goed maar toch. Wat ging dat geraffineerd
en georganiseerd.’
tot Nieuw Zeeland (2012), Vietnam (2013)
en Patagonië (2017). In totaal 25 bestemmingen.
Elk jaar tenminste twee reizen.
Een verre reis en eentje in Europa, met de
caravan. Oók mooi.
De mooiste trip? Daar moeten ze even over
nadenken, want het was allemaal de moeite
waard. Maar dan komt er toch wat. Henri:
‘De trektochten door de rimboes in Peru en
Borneo: héél indrukwekkend. Prachtig, met
spinnen en slangen, ja, ik ben een natuurmens.’
Irene heeft nog een aanvulling: ‘De
Galapagoseilanden, in 2008. Zó bijzonder dat
de dieren daar niet bang zijn voor mensen.’
VRIJHEID
Dat gereis begon eigenlijk heel normaal.
Met de kinderen met vakantie naar zee, met
de vouwwagen en later met de caravan. ‘En
daarna verder weg’, meldt Irene: de kinderen
het huis uit, de vrijheid tegemoet. Ze
raakten er al snel aan verslaafd. Je moet het
natuurlijk allebei wél leuk vinden. Ze moeten
lachen: ‘Dat reizen, dat is juist de kracht
van ons huwelijk.’
De Ter Brakes zoeken het in de combinatie
van cultuur en natuur, zijn nieuwsgierig,
houden van avontuur en een beetje onzekerheid.
Neem die trip naar Japan: ‘Stonden
ze met hun achten om ons heen om ons de
weg te wijzen.’ Dat hielp niet echt, want ze
Henri en Irene ter Brake in
Nieuw-Zeeland
verstonden elkaar niet. Hoewel, de vraag
naar een restaurant begrepen de Japanners
wel: ‘Deden we alsof we dorst hadden, alsof
we een fles aan de mond zetten: klok klok
klok.’ Het hoeven overigens niet per se
jungle-expedities te zijn, een stedentrip valt
eveneens in de smaak. Athene, Porto, Lissabon,
het zijn mooie bestemmingen.
En nu gooit het coronavirus roet in het
eten. Er stonden geen grote reizen op het
programma, maar ze hadden zoon Erik,
dochter Miriam en schoonzoon Guit-Jan
graag aangemoedigd bij de toertocht
Luik-Bastenaken-Luik, eind april. Dat ging
dus niet door en de aansluitende reis met
de caravan naar de Elzas evenmin. Er stond
ook nog een rondreis door Ierland op het
verlanglijstje voor september en een vakantie
op het Duitse eiland Rügen. Maar of dat
er nog van komt…
NIET TE HEET
De tropische bestemmingen zijn trouwens
toch al van de baan vanwege gezondheidsredenen.
Het mag niet te heet zijn voor
Irene ter Brake. ‘‘We zitten aan koudere
landen vast’, zegt ze. Ze kunnen er niet mee
zitten want ze hebben immers al zoveel
gezien. Al had Henri nog best eens de Taj
Mahal willen bekijken. Maar ze hebben hun
herinneringen, hun films en hun foto’s.
Soms was het best spannend. Zoals die
zilver magazine
23