Zilver Magazine - zomer 2020
Het zomernummer van Zilver Magazine, het inspiratiemagazine voor de Twentse 65-plusser
Het zomernummer van Zilver Magazine, het inspiratiemagazine voor de Twentse 65-plusser
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
HENNIE
KUIPER
ADVISEERT
Rustig
blijven
INTERVIEW | TEKST GIJS EIJSINK ... FOTOGRAFIE REMCO HOMAN
Je verstand
gebruiken en
de discipline
vasthouden
Winnaar van befaamde wielerwedstrijden. Noem ze maar op. Olympisch kampioen,
wereldkampioen, winnaar van prominente klassiekers. Parijs-Roubaix, de Ronde van
Vlaanderen, Milaan-San Remo, de Ronde van Lombardije, twee keer tweede in de Tour,
winnaar van de Ronde van Zwitserland. Nog veel meer ereplaatsen. Als je ze allemaal achter
elkaar optikt, trillen je vingers. Het is nauwelijks te evenaren. De man die dat presteerde, is
geboren in Noord-Deurningen en woont aan de rand van Enschede. Hennie Kuiper is de alom
bekende naam. Hij is alweer 71. Hoe zou het met hem zijn?
Het antwoord is kort en
krachtig. ‘Ik ben gezond.’
Als wielrenner en
ploegleider bereisde hij de
hele wereld en vervolgens
emigreerde zoon Patrick
naar Nieuw-Zeeland. Zo bleef hij vanzelf ook
na zijn wielercarrière een ware globetrotter.
Kuiper en zijn vrouw Marianne waren dit
voorjaar nog op bezoek bij Patrick en zijn
gezin. Toen ze terug waren in Enschede,
gingen ze eerst twee weken in quarantaine
vanwege Covid-19. Op de vliegvelden in
Auckland en Dubai was nauwelijks sprake
van de anderhalve meter-regel en andere
maatregelen. ‘We namen dus geen risico en
besloten ons eerst een paar weken terug te
trekken’, vertelt Kuiper. Bovendien hebben
ze een fraaie tuin die ook best een paar
vaardige handen kon gebruiken.
Wie Kuiper kent, weet dat hij tijdens
gesprekken graag een beetje mag filosoferen
over het leven, over de maatschappij, over de
topsport en momenteel over het coronavirus.
Wat vindt hij?
‘Het is altijd crescendo gegaan met mijn
generatie. We hebben hier geen oorlog
meegemaakt. Ja, 11 september 2001. Ik had
toen net zes jaar als ploegleider gewerkt bij
Motorola. Ik ken daardoor de Amerikaanse
cultuur wel een beetje. Het was erg, maar
toch ook ver weg. Nu zitten we in de
coronacrisis. Mijn vrouw zegt: “We zitten in
een oorlog, waarin we genoeg te eten hebben en
waarin niet geschoten wordt”. Corona is een
onzichtbare vijand. Wat gaat er gebeuren?
Komt het straks nog een keer terug. Als je
in de Tour de France in de Pyreneeën bent
aangekomen, weet je dat de Alpen ook nog
‘JOOP ZOETEMELK,
IKZELF, WAT
WAREN WE SAAIE
SPORTMENSEN. WE
GINGEN OM HALF
TIEN NAAR BED.
MAAR ALS ER
GEDEMARREERD
WERD, WAREN
WIJ ER BIJ.’
gaan komen. Dan heb je een richtpunt. Je
houdt er rekening mee. Maar nu is dat niet
zo. Sommige mensen hebben nog steeds
niet door dat we het met ons allen moeten
doen. Er moet geen ramp ontstaan. Daar
moeten de wereldleiders momenteel ook
over nadenken. De meeste vliegtuigen
staan aan de grond. Hoeveel mensen zijn
daarbij betrokken? Ga zo maar door. Parijs
is nog heel ver.’
Maak je je zorgen?
‘Paniek is een slechte raadgever. We moeten
rustig blijven, ons verstand gebruiken en de
discipline vasthouden. Sommige mensen
spelen met de levens van een ander. Het
gaat nu over dood en leven en over een
maatschappij die ontwricht wordt. Hoe
is het volgend jaar met alles en iedereen?
Dat vind ik spannend. We gaan met zijn
allen een zware tijd in. Iedereen moet wat
bijdragen en dan zal het goed komen.’
We zitten in een drievoudige crisis:
gezondheidszorg, economisch en sociaal. Wat
zijn de consequenties?
‘In sociaal opzicht is de crisis positief.
De mensen komen veel meer naar elkaar
toe. Kijk naar alle initiatieven die er de
zilver magazine
7