TMMOB ÇEVRE MÜHENDİSLERİ ODASI 2. Çevre Mühendisliği ...

Çalıştay Kitabı
109
lik atamalarında yayınların değerlendirilmeye alınmasıyla (2000 yılından
beri uygulanmaktadır) eş zamanlı olarak artması dikkat çekicidir.
ÇM bölümlerinde toplam 368 öğretim üyesi görev yapmaktadır. Eski bölümlerdeki
kadrolarda Profesör ve Doçentlerin ağırlıklı olarak bulunduğu,
Yeni kurulan ÇM bölümlerinde ise Yardımcı Doçent ve Doçentlerin
daha çok olduğu görülmektedir. Bir bölümdeki ideal öğretim üyesi sayısını
tanımlamak zor olsa da, eski ve öğretim üyesi çekmenin zor olmadığı
büyük şehirlerdeki ÇM bölümlerinde öğretim üyesi sayısının 20 dolayında
toplandığı görülmektedir. Bundan çok daha düşük (ODTÜ gibi) ve çok
daha fazla (İTÜ gibi) öğretim üyesine sahip ÇM bölümleri varsa da, 20
ulaşılabilecek makul bir öğretim üyesi sayısı gibi görünmektedir. Eğer zaman
içersinde bütün ÇM bölümlerinin 20 öğretim üyesine sahip olacağı
düşünülürse bu gün 368 olan toplam ÖÜ sayısının 600 ile 700 dolayında
stabil olacağı beklenebilir. Böyle bir gelişme, yayın sayısının zaman içersinde
bugünkünün iki katına çıkacağı anlamına gelmektedir.
Yayın sayısı ve kişi başı yayın sayısı baz alınarak yapılan değerlendirmelerde
farklı sonuçlar çıkmaktadır. Bu iki kriterin ÇM bölümlerinin performanslarını
göstermekteki avantaj ve dezavantajları tartışılmış ve gerçek
performans kriterinin sadece yayın sayısı veya kişi başı yayın sayısı olamayacağı,
yayınların yapıldığı dergilerin etki faktörlerinin de göz önüne
alınması gerektiği sonucuna varılarak, hem yayın sayısını hem de etki
faktörünü içeren “Görünürlük faktörü” şeklinde bir indeks oluşturulmuştur.
Görünürlük faktörü, etki faktörü ile yayın sayısının çarpımından oluşmaktadır.
Etki faktörü 2005 yılı ve sonrasında artmıştır. Yapılan yayınların
niteliğinin arttığını gösteren bu gelişme olumlu bir işarettir. Görünürlük
faktörü ise 2000 yılından sonra hızla artarak 2009 yılında en yüksek
seviyesine ulaşmıştır. Bu sonuç, ÇM bölümlerimizin tanınmışlığının 2000
yılından sonra memnuniyet verici bir şekilde arttığını göstermektedir.
Yapılan çalışmada ÇM bölümlerinde yapılmış ve halen yürütülen TÜBİ-
TAK destekli projeler de incelenmiştir. Ancak bu TÜBİTAK projelerinin