TMMOB ÇEVRE MÜHENDİSLERİ ODASI 2. Çevre Mühendisliği ...

Çalıştay Kitabı
115
alan global ölçeklerdeki araştırmaları ve bu farklı ölçekler arasındaki ilişkileri
de ele almalıdır (Sulzberger, 2006; Logan ve diğerleri, 1998; Vesilind,
1993). Küçük ölçekte araştırmalardan bahsedildiğinde, nanoteknoloji gibi
uygulama ağırlıklı araştırmaların yanısıra, temel bilim çatısı altında yeralan
araştırmalar da söz konusu olmaktadır (Kuypers ve Jorgensen, 2007;
Dethlefsen ve Relman, 2007).
Timmis (1999) çevre korumada, çoğu sistemin çalışma prensibi hakkında
yeterli detayda bilgiye sahip olunmadığını ve bu nedenle bu sistemlerin
optimum çalışabilirliğinin sağlanamadığını belirtmektedir. Bunu sağlamanın
yolunun da moleküler düzeydeki çalışmalarla mekanizmaların
belirlenmesi olabileceğine işaret etmektedir. Örneğin, abiyotik proseslerde
parçacık yüzeyi ve kirletici arasındaki etkileşimin anlaşılabilmesi için,
parçacıkların heterojen olan yüzey özelliklerinin ve moleküler seviyedeki
süreçlerin araştırılması gerekmektedir. Logan ve diğerleri (1998) de benzer
şekilde moleküler biyoloji uygulamalarının 21. yüzyıla dek oldukça
kısıtlı olduğunu, ancak bundan sonra çok büyük artış göstereceğini belirtilmiştir.
Bu uygulamaların çevre mühendisliğinde giderek önemli olacağına
işaret etmekte ve çevre mühendisliğinde temel ve uygulamalı bilim
araştırmalarının en yeni ve önemli odak noktalarından biri olacağını ifade
etmektedir. Aktif çamur biyolojik arıtım sistemlerinde filament organizmaların
ani artışı ve sistem veriminin düşmesinin izlenmesi bu alandaki
çalışmalara örnek olarak verilebilir. Moleküler düzeyde spesifik reaksiyonların
tasarlanabilmesiyle aynı zamanda yeni teknolojilerin geliştirilmesi
de söz konusu olacaktır. Örneğin, karmaşık kimyasal karışımlardan
yalnızca hedef kirleticilerin tek başına giderilebilmesi mümkün olabilecektir
(Logan ve diğerleri, 1998). Bunların yanında, yeni gelişmekte olan
moleküler kimya ve moleküler biyoloji araçları ile birlikte kullanımının
önemli ufuklar açacağı belirtilmektedir. Ancak bu araçların verimli kullanımının
teknoloji ile değil, sonuçları değerlendirecek kullanıcılar ile sınırlı
olduğu vurgulanmaktadır. Bunun için yeni nesil çevre mühendislerinin
yetiştirilmesinde temel bilim ve mühendislik uygulamalarının entegrasyonuna
önem verilmesi gerekmektedir (Logan ve diğerleri, 1998).
Karasal ve kıyı kaynaklarının sürdürülebilir kullanımı ve korunmasında
çevre mühendislerinin, jeoloji, hidroloji, toprak ve biyoloji bilimleri gibi