TMMOB ÇEVRE MÜHENDİSLERİ ODASI 2. Çevre Mühendisliği ...

118 Çalıştay Kitabı
Çevre mühendisliğinin gelecekte karşılaşacağı çevresel sorunlar ve çözüm
önerileri ile ilgili olarak Pohl (2005), beşeri bilimlerin katkısının yadsınamayacak
düzeyde olduğunu belirtmektedir. Akut çevre problemlerine
(ör. kentsel atıkların bertarafı, kirlenmiş toprakların iyileştirilmesi,
vs) büyük ölçüde teknolojik çözümlerin bulunduğu, ancak kronik tabir
edilebilecek büyük ölçekli ve karmaşık çevre problemlerinin (ör. iklim
değişikliği, biyoçeşitlilikteki azalma, vs) çözümünün yalnızca teknoloji
veya mühendislik yaklaşımlarıyla değil, insan ve toplum davranışlarını
anlamak ve bunlarda değişikliği teşvik etmekle başarılabileceği savunulmaktadır
(Pohl, 2005; Kilduff, 2008). Bu nedenle, gelecekteki çevre sorunları
ile gerektiği gibi başedebilmek için beşeri, temel bilim ve mühendislik
yaklaşımlarının birbirlerini destekledikleri entegre çözümler gerekmektedir
(Kilduff, 2008). Logan ve diğerleri (1998) de benzer şekilde kirlilik
önleme ve arıtma konularında önemli ilerlemelerin ancak uygulamalı ve
sosyal bilimciler, çevre mühendisleri ve diğer mühendisler arasında daha
iyi etkileşim ile gerçekleştirilebileceğini vurgulamaktadır. Bu, aynı zamanda,
çevre mühendislerinin eğitim süreçlerinde bu tür disiplinlerarası
çalışmaları gerçekleştirebilecek, hatta yönetebilecek yetiye sahip olmalarını
sağlayacak şekilde değişikliklerin olmasını da beraberinde getirecektir
(Morgenroth ve diğ., 2004; Bishop, 2000; Crofton 2000). Etik sorumluluk,
uygun risk analizi stratejilerinin yeşil mühendislik konuları ile birlikte
eğitime dahil edilmesinin olumsuz çevresel etkilerin azaltılmasına önemli
katkı sağlayacaktır (Dionysiou 2004).
Sürdürülebilir kalkınma ve genel anlamda sürüdürülebilirlik kavramı,
ortaya çıktığı 1972 yılından bu yana çevre mühendisliği uygulamalarına
çok önemli ölçüde etki etmiştir. Örneğin, kısıtlı tatlısu kaynaklarının daha
iyi değerlendirilmesine yönelik olarak ileri arıtım sistemleri veya akifer
arıtım sistemi uygulamaları ile suyun yeniden kullanımı (water reuse) ön
plana çıkmaktadır (Logan ve diğerleri, 1998). Banks (2003) çevre mühendisliği
disiplini için yeni bir gelişme yönü olarak sürdürülebilirliği tartışmakta
ve bu kavramın aslında yalnızca çevre mühendisliğine değil, tüm
mühendislik dallarına entegre edilmesi gerektiğini vurgulamaktadır. Bu
bağlamda da sürdürülebilirliğe giden yolda anahtar olarak çevre koruma
için düşük maliyetli, yüksek verimli teknolojilerin geliştirilmesi konusu-