Prof. Dr. Osman Öztürk'ün - İslami Edebiyat

Hıristiyan ve Yahudiler de (vardı) kendilerini
bu duruma yatkın/alışık… saydıkları için
sahip çıktılar.
Önceden giden muallimler de zemini
hazırladılar: yerleşecek emin ortam oluştu…
Rasul (a.s.)ün büyük stratejisi; kendisine
hicret mahallinin, rüyada veya uyanıkken
ilhâm edilince tamamlandı:
Şimdi stratejinin en kritik bölümü başlıyordu:
Bir ilkbaharda işaret verildi. Müminler
ferden veya gruplar halinde göçe başladılar…
Müşrikler başta intikâl edemediler:
Medine’den üç sefer gelen (Evs ve Hazreç)
kabileleriyle yaptığı anlaşmayı sezince uyandılar
ve engel olmaya başladılar: En azından,
yakınlarını engellemeye hatta hapsetmeye
başladılar…
İşte bu meyanda Hz. Ömer, Kâbe avlusunda
onları tehdid edip; isteyenin filan vadide
hesaplaşmaya gelebileceğini(…) söyleyince
kimseden cevap çıkmamıştı. Ömer
gitti, işaret ettiği vadide 20-30 kişinin toplaşıp
onu beklediğini gördü. Bunlar Ömer’in
himayesinde hicrete niyet eden zayıflardı…
Aldı ve götürdü onları. Yani o meydan okumanın
asıl yüzü, zayıf ve sahipsizlere sinyaldi;
hedefine ulaştı.
***
Hz. Ömer’in bu davranışını müşrikler
de, günümüz Müslümanlar da sezememiştir.
Bir kere Mekke’de savaş yasaktı. Ömer
bu yasağı çiğnememiş miydi? Hayır, pekiştirmişti.
Çünkü Ömer de, müşrik büyükleri
de biliyordu ki; kılıç kalkınca her evde kan
akacaktı. Yani her evde Müslüman ve müşrik
fertler vardı. Ömer’in de kabilesi genişti,
çoğu da henüz inanmamıştı. Ama kabile
tutkunluğu daimdi: Ömer’e kalkan kılıca,
karşı-müşrik olduğu halde-kabilesi ayağa
kalkacaktı. Mekke’nin içi harp meydanı olacaktı…
Ömer, Rasul (s.a.)ün izni/işareti
(musamahası) dışında davranmamış, tam
aksine bu rol ona hoş görülmüştü… Çünkü
Ömer’in Mekke halkı üzerinde şiddet otoritesi
vardı… Diyelim Hz. Osman’a ya da Bilâl-ı
Habeşiye yaraşmazdı bu davranış. Kimse
de önemsemezdi… Ömer bu avantajlarla
eylemini yapınca; müşriklerin burnunu da
sürtmüştü.
Yine müşriklerin buna (ya sabır der gibi)
susmasının önemli sebebi de; Rasulullah’ın
(s.a.) hâlâ Mekke’de bulunmasıydı: Çünkü
onlar, Müslümanların Medine’de toplaşmasından
korkmuşlardı ama nasıl olsa liderleri
ellerlinde sayılırdı ve davaları onunlaydı.
Onu da halletme planları olgunlaşıyordu:
Her kabileden bir kişi olmak üzere, evi
kuşatacak ve işi bitirilecekti…
Bu planları da Peygamber taktiği ile boşa
çıkacaktı:
Hz.Ali’nin yatağına yatması da bir tedbirdi.
Ali de Resulünden o kadar emin ki;
kendine zarar gelmeyeceğini bilerek yattı.
Müşrikler de yine Hanif ahlakı gereği; ona
dokunmadılar; yani “Hesabımız
O’nunladır…” dediler.
O, Hz. Ebubekirle evden çıkmış, Sevr
mağarasında saklanmıştı. Mağara ters yöndeydi:
Aranacaksa, en son aranırdı. Hz.
28 / OCAK-ŞUBAT-MART 2011