lığ - Türk Tabipleri Birliği

70
50. YILINDA HALK SAĞLIĞINA KÖPRÜ: TÜRK TABİPLERİ BİRLİĞİ •
Dr. Ata Soyer; buyurun.
Dr. Ata Soyer * : İyi günler, zamanımızı da epeyi geçirdik. Dolayısıyla şansımı
çok zorlamadan birkaç şey de ben söylemek istiyorum. Böyle hoş güzel anılardan
sonra bizimki daha sıkıntı verici konuşma olarak kalabilir, dolayısıyla kısa
kesip durumu idare etmek iyi olabilir diye düşünüyorum. Ama girişte Uğur Ağabeyden
sonra birkaç şey de ben söyleyeceğim.
Özen Abla, 1975-1979 dönemini anlattı, benim Tabip Odasıyla ilişkim tam o
dönemde ve öğrenciyken başladı. Ben hatırlıyorum, 1976’nın sonunda tıp öğrencisi
olarak birkaç arkadaş Odaya gittik ve Odada diğer meslektaşlarımızla,
hekim olan ağabeylerimiz ve ablalarımızla aynı eşit koşullarda çalışma fırsatı
edindik, bizim için mükemmel bir deneyim oldu. Dolayısıyla en başta ben onlara
şükran borcumu ödeyerek ya da en azından o dilekle başlamak istiyorum. Rahmetli
Nevzat Eren ATO Başkanı idi, Uğur Ağabey, Haluk Özbay, İncilay Dağlı/Kılıç,
Özen Abla, Ragıp Ağabey, Nihat Bulut, Recep Ağabey, Yaşar Çalışkan
ilk hatırladıklarım. İlk çalıştığımız komisyon da İşçi Sağlığı Komisyonu’ydu. Şükrü
Ağabeyin Toplum Hekim’e geçiş süreci dediği sürecin son sayısı da 1977
yılının sonunda özel sayı olarak, o komisyonun hazırlığı olarak çıkmıştı. Dolayısıyla
ben de en azından öyle bir deneyimle tanışıp Tabip Odasıyla bir ilişki kurmuştum.
Böyle de bir deneyim aktarım şansına da en azından erişmiş oldum.
Ben daha çok 1980 sonrası, özellikle 84-85’ten sonra Ankara ağırlık dönemi
kısaca kesit olarak aktarmak istiyorum. 1980 sonrası denilince hangi nesnel
zeminde, hangi gelenek temelinde, hangi bileşenleri içererek, hangi ilkelerle ve
hangi yönde geliştiğimizi ya da bu hareketin geliştiğini söylemek lazım. Daha
doğrusu “biz kimiz” meselesi var. Nesnel zemini tarif etmek için belki 1980 sonrasının
bir takım grafiklerini, birkaç grafiğini hatırlatayım. Özellikle tıp fakültesine
alınan öğrenci sayısı 80-85 arasında neredeyse 2 ya da 2,5 misline çıkmıştı,
böylesine hızlı bir hekim nüfusu artışı dönemi olarak hatırlanabilir.
İkincisi, hekim sayısı kritik. 1980 yılında Türkiye’de 27 bin hekim vardı, 1990’a
geldiğimizde 50 bin olmuştuk, seri üretim gibi. O dönemin 1975-1995 dönemini
özel olarak aldığımızda da o 27 bin hekim 1985’te 36 bine, 1990’da 50 bine,
1995’te 67 bine çıkıyor. Çok hızlı bir hekim nüfusu ve sorunlarıyla beraber mesleğe
atılıyorlar. Tabii ki, bütün süreci değerlendirmek mümkün değil, ama bir
nesnel ölçüt olarak kamuda çalışan hekimlerin aldıkları ücretlerin dolar bazında
değerlendirmesine baktığımızda Tam Gün Yasası’ndan sonra, darbeden sonra
neredeyse 9’da 1’ine, 8’de 1’ine gerileyen bir ücret durumumuz, reel ücret gücümüz
var. Bunu bütün 80’li yıllar boyunca yaşıyoruz ve bizim 1986-1990 dönemimiz
o ücretlerin en dibe vurduğu dönemin hemen akabine geliyor, en azından
o nesnelliği hatırlatmak için yaptım.
*
Soyer, 1955 Malatya doğumlu. 1978 Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi mezunu. 1987 Ankara
Numune Hastanesi Radyoloji-Radyoterapi uzmanı, 1997 Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Halk
Sağlığı Uzmanı. 1986-1990 Ankara Tabip Odası Yönetim Kurulu üyesi, 1990-1998 TTB Merkez
Konseyi üyesi, 1994-1996 TTB Merkez Konseyi Genel Sekreteri.