2011 (12): 2 - Eğitim Fakültesi - Ege Üniversitesi

102 Ege Eğitim Dergisi 2011 (12) 2: 83-104yaklaşık yarısı hiç kullanmamaktadır. Bu testleri en çok 6-10 yıl kıdeme sahipöğretmenler kullanmaktadırlar. Diğer ölçme ve değerlendirme uygulamalarıkıdeme göre değişmemektedir.Öğrenim durumuna göre öğretmenlerin, öz değerlendirme yöntemininuygulanma sıklığının manidar düzeyde değiştiği saptanmıştır. Lisansüstümezunlarının çoğunluğunun çoğu zaman, lisans mezunlarının iseçoğunluğunun ara sıra öz değerlendirme yöntemini kullandıkları saptanmıştır.Diğer uygulamaların gerçekleştirilme sıklığı öğrenim durumuna göredeğişmemektedir. Ölçme ve değerlendirme ile ilgili bir seminerekatılmayanların katılanlara göre, soru formatında hazırlanan kısa yanıtlı testleridaha sık kullandıkları saptanmıştır. Seminer alıp almama durumu diğer ölçmeve değerlendirme yaklaşımlarının uygulanmasında farklılığa sebep olmamıştır.Tamamlayıcı değerlendirme yaklaşımlarının geleneksel yaklaşımlara göreüstün yönlerine ilişkin algılar incelendiğinde en belirgin üstün görülenyönünün bireysel ve bilişsel farklılıkları ortaya çıkarması olduğu tespitedilmiştir. Süreci değerlendirmesi, öğrencinin daha iyi tanınmasını ve araştırmayapıp kendini ifade edebilmesini sağlaması, objektif değerlendirmeyapılabilmesi tamamlayıcı değerlendirme yaklaşımlarının üstün yönleri olarakgörülmektedir. Grubun yaklaşık %3’ü tamamlayıcı değerlendirmeyaklaşımlarının geleneksel yaklaşımlara göre üstün yönü olmadığınısavunmaktadır.Tamamlayıcı ölçme ve değerlendirme yaklaşımlarının en belirgin zayıfyönünün ise çok zaman alması olduğu saptanmıştır. Derslerin işlenişiniyavaşlatması, öğrencinin bu yöntemleri yeni tanıması, öğretmenin iş yükünüarttırması, değerlendirmede zorluklar yaşanması, öğrenciyi hazırcılığa itmesi,proje ödevlerini öğrencinin yapıp yapmadığının belli olmaması, velilerin notisteği tamamlayıcı yaklaşımların diğer dezavantajlarıdır. Türkçeöğretmenlerinin tamamlayıcı ölçme ve değerlendirme yaklaşımlarınıuygularken karşılaştıkları sorunların en büyüğünün, zamanın yetersiz kalması(% 50,56) olduğu saptanmıştır. Çocuklar için sıkıcı bulunabilmesi, maddisıkıntılara yol açması, hazır bulunuşluğun düşük olması, ödevlerin hazır olarakinternetten indirilmesi, ödevlerin takibinin zor olması, velilerin not kaygısı veöğrencilerin yorum gücünü, düşünme, konuşma becerilerini ölçmemesi buuygulamalara ilişkin yaşanan sorunlar arasındadır. Yıldırım ve KarakoçÖztürk (2009)’ün araştırmasında ise öğretmenlerin çoğunluğu Türkçe dersiprogramlarında önerilen ölçme ve değerlendirme uygulamalarının bireyselfarkları dikkate aldığını, sonuç ile birlikte sürecin de değerlendirildiğini ancak,bu uygulamaların kalabalık sınıflarda uygulanmasının zor olduğunu ve zaman