Bülten 97 (Mart-Nisan 2012) - Mimarlar Odası Ankara Şubesi

Önce ‘Forum’ ve ‘Genel Kurul’ toplantıları için seçilenmekâna ilişkin bir eleştiri ile başlayalım dilerseniz. İlkgün programındaki sergi Kavaklıdere Çağdaş S.M.’ndedüzenlenmiş iken, izleyen etkinlik olan kongre açılışı,sunumlar ve forumun, İ.M.O.’nın Necatibey’dekibinasında olması biraz karışıklık yarattı. Özellikle,üçüncü günde genel kurul sırasında, sergiden bazıpanoların Kavaklıdere’den Necatibey’e taşınmalarıilginç bir hareketlilik oluşturdu.Açılış ve forum, İnşaat M.O. binasının, sevgili TeomanÖztürk’ün adını taşıyan büyük salonunda düzenlendi.Ancak bu salonda koltuklar, oturanları yutup, içinehapseden bir rahatsızlıkta; sinema girişinden bozmafoyer (fuaye), parçalı yapısıyla dar-sıkışık ve dağınık,algılanması ve kullanımı zor bir mekân...Salon, her iki günün programına uygun olarak iyidüzenlenmişti doğrusu. Kırmızı ve beyaz renklerinbaskın olduğu tasarımda “Umudun ve DirenişinBaşkenti Ankara” özdeyişi çok iyi algılanıyordu. Budüzenlemede Atatürk’e ilişkin bir imge arayanlar,aradıklarını bulamadılar ama zaten, “Başkent”,“Ankara”, “Direniş” ve “Umut” sözcükleri, ayrı ayrı vebir arada bütünleşik bir kavram olarak Gazi MustafaKemal Atatürk’ü ve onun “Milli Mücadele Ruhu”nucanlandırmıyor mu idi ki?Salonda kürsünün gerisindeki sağlı, sollu iki büyükekranın yanı sıra, foyer’in (fuaye) üst katındakiekrandan da konuşmacılar izlenebiliyordu. Ses düzenimuhteşemdi; öyle ki, wc.lere bile konulan hoparlörlerle,konuklar ve üyeler nerede olurlarsa olsunlar, kürsüdenyapılan konuşmaları dinleyebilirlerdi. Ancak önemli birsorun vardı: fazla bir dinleyicimiz yoktu! Üyelerimiz -mimar dostlar, odamızın özene-bezene hazırladığı buönemli etkinliğe katılmak istemediler nedense; …Bir önceki dönem genel kurulunun yapıldığı mekanıister istemez anımsadık: Milli Kütüphane, konforlusalonu, foyer (fuaye) ve sergi holleri ile çok dahaiyi bir mekan, İ.M.O.’nın sinemadan bozma yapısınagöre; öyle değil mi?Ankara’lı mimarların bu günkü etkinliğe katılmamanedenleri arasında acaba, mekân ve erişim sorunuvar mıydı; sanmıyorum. Bence üyelerimizin, böylesiönemli bir etkinliğe katılmamalarının gerçek nedeniiletişim eksikliği olmalı.Eğer programda: ‘Sanatçı Sunuşları’ ve sadece‘Forum’ demek yerine, uzman konukların kimliklerive irdelenecek güncel sorunlara yönelik konuşma vetartışma konuları önceden bilinerek açıklanabilseydi,belki, cuma gününü bu işe ayırmayı düşünenlerdenoluşan gönüllü katılımı arttırabilirdik.Ben bu değerlendirmemi, sözünü ettiğim bukonuşmalardan sadece ikisine değinerek bitirmekistiyorum.Peyzaj Mimarı Prof. Dr. Sayın Yalçın Memluk,geçmişten günümüze sürekli farklı kullanım veyapılanmaya açılma tehditleri altında kalan “AtatürkOrman Çiftliği”nin öyküsünü çok akıcı, anlaşılır birdille anlattı. Atatürk’ün Ankara’ya bıraktığı kalıtın(mirasın) belki de en önemlisi olan Orman Çiftliği..Kentin dışından içine doğru bir yeşil kama gibi uzananbu değerli toprak parçasının, neden Atatürk’ünistediği gibi korunamadığı… Çok şey öğrendik değerlidostumuzun konuşmasından.Üyemiz, Mimar ve Ulaşım Plancısı Dr. Erhan Öncüde, Ankara’nın kentsel ulaşım sorunlarından söz ettioldukça geniş kapsamlı olarak. Kent planlama ileentegre, bütüncül bir ulaşım planlamasının bu günedek elde edilememiş olmasını; Ankara’nın güncelulaşım sorunlarının bütüncül yaklaşım yerine, parçacıyaklaşımlar, noktasal - tekil çözümlerle, yanlışkararlar ve tüm dünyada vazgeçilmiş olan günügeçmiş yöntemlerle üstesinden gelinmeye çalışıldığınıanlattı. Kent içi ulaşımda, yol mekânının araç ve80 ÖZEL BÖLÜM: 42. Genel Kurul