1844 Elyazmaları - Kurtuluş Cephesi Dergisi

ine göre, insan arzýnýn (nüfus kuramý) talebi her zaman geçtiðini,demek ki tüm üretimin özsel sonucunun –insanýn varoluþu–, arzile talep arasýndaki oransýzlýðý en parlak biçimde gösterdiðini hemenunutur.–}{Baþlangýçta araç olan paranýn, ne derecede gerçek erklikve tek erek olduðu, –genel olarak beni bir varlýk durumuna getiren,yabancý nesnel varlýðý benim varlýðým yapan aracýn, [sayfa 216] ne ölçüdekendi baþýna bir erek olduðu... topraðýn yaþam kaynaðý olduðuyerlerde toprak mülkiyetinin, gerçek geçim araçlarý olduklarý yerlerdeat ile kýlýcýn, yaþamýn gerçek siyasal erklikleri olarak tanýnmýþbulunmalarý biçiminde de görülebilir. Ortaçaðda bir sýnýf, kýlýç taþýmahakkýna sahip olur olmaz, kurtulmuþ demektir. Göçebe halklarda,at, beni özgür bir insan, bir topluluk (ortaklýk) üyesi durumuna getirenþeydir.–}Yukarda insanýn inine vb. döndüðünü, ama onu bu kezyabancýlaþmýþ ve düþman bir biçim altýnda bulduðunu söylemiþtik.Maðarasýndaki –yabanýla kendini yararlanmasý ve sýðýnmasý içinkendiliðinden sunan bu doða öðesindeki– yabanýl, kendini sudakibalýktan daha yabancý deðil, daha doðrusu onun kadar kendi evindeduyar. Ama yoksulun oturduðu bodrum, düþman bir þeydir, onunkendini, –sonunda: burada kendi evimdeyim diyebileceði kendiöz evi saymadýðý–, daha çok bir baþkasýnýn evinde, her gün yolunubekleyen ve eðer kirayý ödemezse onu kapý dýþarý eden bir yabancýnýnevinde bulduðu, kendi öz evi sayamadýðý, “kendinde düþmanbir erklik içeren, kendini ona, onun terini kendisine verdiði ölçüdeveren bir konut”tur. Ayný biçimde nitelik bakýmýndan da, o, kendikonutunu öbür dünyada, zenginlik cennetinde bulunan insanalkonutun karþýtý olarak görür.{Yabancýlaþma, benim geçim araçlarýmýn bir baþkasýnailiþkin olmasýnda, benim isteðim olan þeyin bir baþkasýnýn eriþilmezmülkiyetinde olmasýnda olduðu kadar, her þeyin kendi kendindenbaþka olmasýnda, etkinliðimin baþka þey olmasýnda, son olarak –ve bu kapitalizm için de doðrudur– egemenlik sürenin enindesonunda insanlýk dýþý erklik olmasýnda da görünür.Sadece zevke adanmýþ, etkin olmayan, savurgan zenginliðintanýmý: bir yandan, bu zenginlikten yararlanan kiþi, gerçi, kararsýzdelice heveslerden vazgeçerek, sadece geçici bir birey gibi davranýr,ve ayný zamanda baþkasýnýn köle [sayfa 217] emeðini, insanýn kanlýKarl Marks1844 Elyazmalarý115