1844 Elyazmaları - Kurtuluş Cephesi Dergisi

lýðýn bu dolayýmsýz dýþavurumunun, onlarýn içeriklerinin özüne dayanmýþve bu içeriðin uydurulmuþ bulunduðu yerlerde görülürlersede, toplumsa etkinlik ve toplumsal yararlanma hiç bir zaman sadecearaçsýz, ortaklaþa bir etkinlik ve araçsýz ortaklaþa bir yararlanmabiçimi altýnda varolamazlar.Ama hatta benim etkinliðim bilimsel vb. ise, ve ben bu etkinliðebaþkalarý ile dolaysýz ortaklýk biçiminde çok seyrek giriþebilsembile, insan olarak davrandýðým için toplumsal sayýlýrým. Sadece etkinliðimingereci –düþünürün kendi etkinliðini sayesinde yürüttüðüdil gibi– bana toplumsal ürün olarak verilmekle kalmamýþtýr, amabenim kendi öz varoluþum da toplumsal etkinliktir; sonuç olarakkendimi getirdiðim durum da, toplum için ve toplumsal varlýk olarakkendimin bilinci ile kendimi getirdiðim durum da toplumsal etkinliktir.Benim evrensel bilincim, gerçek ortaklýðýn, toplumsal örgütünyaþayan biçimi olduðu þeyin kuramsal biçiminden baþka bir þeydeðildir; oysa günümüzde evrensel bilinç gerçek yaþamýn bir soyutlamasýdýr,ve bu nitelikle, onun karþýsýna düþman olarak dikilir.Demek ki, benim evrensel bilincimin –evrensel bilinç olarak– etkinliði,toplumsal varlýk olarak benim kuramsal varoluþumdur da.“Toplum”u birey karþýsýnda bir soyutlama olarak yenidensaptamaktan özellikle kaçýnmak gerek. Birey, toplumsal varlýktýr.Yaþamýnýn belirtisi –hatta baþkalarý ile ve onlarla ayný zamanda yaþanmýþortaklaþa bir yaþam belirtisi dolayýmsýz biçimi altýnda görünmesebile– demek ki, toplumsal yaþamýn bir belirti ve bir olurlanmasýdýr.Bireysel [sayfa 193] yaþamýn varoluþ biçimi türsel yaþamýn dahatikel ya da daha genel bir biçimi olmasýna, ve türün yaþamý dahatikel ya da daha genel bir bireysel yaþam olmasýna –ve zorunluolarak böyle olmasýna– karþýn, insanýn bireysel yaþamý ile türselyaþamý birbirinden ayrý þeyler deðildir.Türsel bilinç olarak insan kendi gerçek toplumsal yaþamýnýolurlar ve kendi gerçek varoluþunu düþüncede yinelemekten baþkabir þey yapmaz; týpký türsel varlýðýn, tersine, kendini türsel bilinçtedoðruladýðý ve kendi evrenselliði içinde, düþünen varlýk olarak,kendisi için (pour soi) olduðu gibi.Ýnsan –demek ki hangi derecede olursa olsun tikel bir bireyve tikelliði onu bir birey ve gerçek bireysel bir toplumsal varlýk durumunagetirir– demek ki bir o kadar da bütünselliktir, düþünselKarl Marks1844 Elyazmalarý95