1844 Elyazmaları - Kurtuluş Cephesi Dergisi

yani eðilimlerinin nesneleri, baðýmsýz nesneler olarak, onun dýþýndavardýrlar; ama bu nesneler onun gereksinmelerinin nesneleridirler;onun özsel güçlerinin kullanýlmasý ve doðrulanmasý bakýmýndanzorunlu, özsel nesnelerdir bunlar. Ýnsanýn etten ve kemikten, doðal,canlý, gerçek nesnel güçlerle donanmýþ olduðunu söylemek, onunkendi varlýðý, kendi yaþam belirtisinin nesnesi alarak, gerçek, duyulurnesnelere sahip olduðunu, ve yaþamýný ancak gerçek, duyulur nesneleraracýyla belirtebileceðini söylemek demektir. 76 Nesnel, doðal,duyulur olmak demek, nesne, doða ve duyguya kendi dýþýnda sahipolmak ya da bir üçüncü kiþi için nesne, doða ve duyu olmakla aynýþey demektir. Açlýk doðal bir gereksinmedir; bu nedenle, onu karþýlamak,onu yatýþtýrmak için, ona kendi dýþýnda bir doða, bir nesnegerekir. Açlýk, benim bedenimin, kendi dýþýnda bulunan, onutamamlamak ve varlýðýný göstermek için zorunlu olan bir nesneyekarþý duyduðu açýklanmýþ gereksinmedir. Güneþ, bitkinin nesnesi,onun için [sayfa 251] zorunlu olan ve yaþamýný doðrulayan bir nesnedir;ayný biçimde, bitki de, güneþin canlandýrýcý gücünü, güneþin nesnelözsel gücünü belirten bir þey olarak, güneþin nesnesidir. 77Doðasý kendi dýþýnda olmayan bir varlýk doðal bir varlýk deðildir,doðanýn varlýðýna katýlmaz. Kendi dýþýnda hiç bir nesne olmayanbir varlýk, nesnel bir varlýk deðildir. Bir üçüncü varlýk için kendisinesne olmayan bir varlýk, nesne olarak hiç bir varlýða sahip deðildir,yani nesnel biçimde davranmaz, varlýðý nesnel deðildir.[XXVII] Nesnel-olmayan bir varlýk, bir yokluktur (Unwesen). 78Kendisi nesne olmayan ve nesnesi de olmayan bir varlýkdüþünün. Böyle bir varlýk, ilkin biricik varlýk olacak; onun dýþýnda76euerbach, Geleceðin elsefesinin Ýlkeleri’nde þöyle yazar: “... çünkü sadece duyulurbir varlýðýn varolmak için kendi dýþýndaki þeylere gereksinmesi vardýr. Solumak için hava,içmek için su, görmek için ýþýk, yemek için bitkisel ve hayvansal besinlere gereksinmemvar; ama düþünmek için, hiç deðilse dolayýmsýz olarak, hiç bir þeye gereksinmem yok.Soluyan bir varlýk havasýz düþünülemez, gören bir varlýk ýþýksýz düþünülemez; ama düþünenvarlýk, – ben onu kendi baþýna kendisi için düþünebilrim. Soluyan varlýk, zorunlu olarakkendi dýþýndaki bir varlýk ile iliþkilidir; düþünen varlýk ise, kendi kendisi ile iliþkili: o,kendinin öz nesnesidir, onun özü kendindedir, o kendi kendisi ile ne ise odur.” (loc. cit.,s. 131.)77Hýristiyanlýðýn Özü’ne “Giriþ“te, euerbach, þöyle yazar. “Nedir ki, bir öznenin özügereði ve zorunluluk ile kendisine yöneldiði nesne, bu öznenin kendine özgü, amanesnelleþmiþ özünden baþka bir þey deðildir.” (loc. cit., s. 61.) Bu konuda s. 201’deki 18.nota bakýnýz.78Unwesen terimini burada yokluk (non-être) olarak çeviriyoruz. Ama bu sözcük,hayalet, saçmalýk anlamýna da gelir. (s. 182’deki 3. nota bakýnýz.)144 Karl Marks1844 Elyazmalarý