Lagnir 34 - lafi.is

20 ára afmælisrit Lagnafélags Íslands
Stofnfundur Lagnakerfamiðstöðvar Íslands
Lagnakerfamiðstöð Íslands var formlega stofnuð á fundi 24. ágúst 1999 að Suðurlandsbraut 24.
Í stjórn voru kjörnir:
• Vilhjálmur Þ.Vilhjálmsson lögfræðingur, formaður Sambands ísl. sveitarfélaga, formaður stjórnar
• Valdimar K. Jónsson prófessor við Háskóla Íslands, varaformaður stjórnar
• Hákon Ólafsson verkfræðingur og forstjóri Rb, ritari stjórnar
• Þórður Ólafur Búason yfirverkfræðingur Byggingarfulltrúans í Reykjavík, gjaldkeri stjórnar
• Kolviður Helgason formaður Félags blikksmiðjueigenda
• Ingólfur Örn Þorbjörnsson verkfræðingur hjá Iðntæknistofnun
• Eyjólfur Bjarnason tæknifræðingur hjá Samtökum iðnaðarins.
Varamenn í stjórn:
Frá Lagnafélagi Ísland: Christian Þorkelsson pípulagningameistari og Rúnar Backmann rafvirki
Frá Sambandi ísl. sveitarfélaga: Ólafur Hilmar Sverrrisson viðskiptafræðingur og bæjarstjóri í Stykkishólmi
Frá Tækniskóla Íslands: Guðmundir Hjálmarsson byggingartæknifræðingur
Frá Iðntæknistofnun Íslands: Páll Árnason verkfræðingur
Frá Samtökum iðnaðarins: Gísli Gunnlaugsson pípulagningameistari.
Þá var Lagnakerfamiðstöð Íslands sett Skipulagsskrá og alls voru 28 einstaklingar kjörnir eða skipaðir í fulltrúaráð
ýmist sem aðal- eða varamenn. Þar komu til fleiri stofnanir en taldar hafa verið að framan: Háskóli Íslands,
Samband iðnmenntaskóla, og Brunamálastofnun ríkisins.
Þá var einnig kjörin Tækniráðgjafanefnd:
• Magnús Þór. Jónsson vélaverkfræðingur við Háskóla Íslands, formaður
• Guðmundur Hjálmarsson deildarstjóri byggingardeildar Tækniskóla Íslands, ritari
• Guðmundur Guðlaugsson deildarstjóri málmiðnaðardeildar Borgarholtsskóla
• Einar Þorsteinsson deildarstjóri Lagnadeildar Rb
• Páll Valdimarsson prófessor við Varma- og straumfræðistofu Verkfræðistofnunar HÍ
• Skúli Ágústsson blikksmíðameistari/tæknifræðingur við Blikksmiðju Ágústar Guðjónssonar í Keflavík
• Páll Bjarnason pípulagningameistari hjá P&S Vatnsvirkjum
• Gunnar H. Sigurðsson rafvirkjameistari hjá Rafþjónustu GS.
Skoðunarmenn reikninga:
• Guðmundur Þóroddsson forstjóri Orkuveitu Reykjavíkur
• Egill Skúli Ingibergsson rafmagnsverkfræðingur
• Gísli Jóhannsson framkvæmdastjóri Danfoss
Þá má segja að áhöfn hafi verið munstruð og fleyið látið úr höfn.
Lagnamaður aldarinnar
í Fréttabréfi LAFÍ í janúar árið 2000 er grein eftir Þórð Ólaf Búason sem hann nefnir „Lagnamaður aldarinnar“
Þar fer hann yfir öldina sem er að kveðja og leitar eftir því hver ætti á þessar öld að bera nafnbótina „Lagnamaður
aldarinnar“ en það er LAFÍ sem stendur á bak við að finna manninn og nafngiptina.
Lagnamaður aldarinnar var valinn Jón Þorláksson en hann kom víða við í þjóðfélaginu. Hann var verkfræðingur
að mennt og vann mörg verk sem slíkur. En hann varð einnig alþingismaður, fjármálaráðhera og forsætisráðaherra,
eftir ráðaherradóm gerðist hann borgarstjóri í Reykjavík. Hann vann ötullega að eflingu iðnmenntunar
og var skólastjóri Iðnskólans í Reykjavík. Hann hafði frumkvæði að byggingu gasstöðarinnar í Reykjavík,
stofnun pípugerðarinnar svo unnt væri að leggja skólpleiðslur í götur í Reykjavík, kom að gerð Flóaáveitunnar,
Vatnsveitu Reykjavíkur og var mikill áhugamaður um nýtingu jarðvarma.
Svo mætti lengi telja hin víðfeðmu áhugamál Jóns Þorlákssonar.
Enn tekist á um plaströr
Í nóvember árið 1999 efnir Ísleifur Jónsson ehf. í samvinnu við LAFÍ til fræðslufundar um PEX plaströr sem
margir lagnamenn sóttu stíft í að leyfð yrði almenn notkun á. Á fundinn komu tveir sænskir sérfræðingar, Stig
Gustavson markaðsstjóri hjá Wirsbo AB og Dr. Heino Zinko frá ZW Energiteknik AB.
Var það von fundarboðenda að þær upplýsingar sem þessir sænsku sérfræðingar leggðu á borðið yrðu til að
liðka fyrir almennri viðurkenningu yfirvalda á plaströrum, sérstaklega PEXplaströrum.
Þó sterk rök væru færð fyrir því að það væri framfaraspor hérlendis að nota plaströr meira en gert var leið þó
enn nokkur tími þar til slíkt yrði leyft enda varð þá ekki lengur spornað gegn notkun þeirra.
Vendipukturinn varð þegar Orkuveita Reykjavíkur ákvað að nota PEX plaströr í heimæðar og dreifilagnir í
strjálbýli. Fyrsta dreifukerfið sem lagt var úr PEX plaströrum var í Grímsnesi. Þegar ljóst var hvaða ákvörðun
Orkuveita Reykjavíkur hafði tekið varð „andspyrnuher plaströra“ að láta í minni pokann.
77