Lagnir 34 - lafi.is

20 ára afmælisrit Lagnafélags Íslands
Aðalfundur árið 2000
Fundurinn var haldinn hjá Danfoss hf. Aðalfundarstörf voru viðamikil að vanda
Stjórn var kjörin og komu þar nýjir menn inn í fyrsta sinni en stjórnin var þannig skipuð:
• Þórður Ólafur Búason byggingarverkfræðingur, formaður
• Magnús Þór Jónsson vélaverkfræðingur
• Jóhannes Einarsson véltæknifræðingur
• G. Oddur Víðisson arkitekt
• Ólafur Árnason vélaverkfræðingur
• Svavar T. Óskarsson pípulagningameistari
• Ásgeir Guðnason vélfræðingur
Að loknum fundi skoðuðu menn húskynni Danfoss, verslun og lager, og þáðu veitingar.
Kennsla í pípulögnum
Eitt fyrsta mál sem nýkjörin stjórn tók fyrir var nám í pípulögnum. Allt frá því iðnnám var löggilt hefur neminn
lært hjá meistara í fjögur ár jafnframt því sem hann stundar nám í iðnskólum, eða í síðari tíð í fjölbrautarskólum.
Oft fer svo að skólanám iðnnema í fámennum iðngreinum verður útundan og fer ekki á milli mála að þannig
hefur farið fyrir nemum í pípulögnum.
Á fund stjórnarinnar mættu tveir fulltrúar frá Félagi pípulagningameistara, þeir Gísli Gunnlaugsson formaður félagsins
og Sigurður Grétar Guðmundsson.
Þá kom fram á fundinum að pípulagningamenn eru hvergi með fasta og vísa kennslu í iðnskóla í sínu fagi og
því er þessi hluti náms þeirra í öngstræti.
Svo vel vildi til að einn stjórnarmanna var Jóhannes Einarsson skólameistari Iðnskólans í Hafnarfirði. Hann lýsti
áhuga á að hjálpa nemum í pípulögnum svo sem hægt væri til að fá betri bóklega menntun. Bauð hann fulltrúum
Félags pípulagningameistara, þeim Gísla og Sigurði Grétari ásamt Svavari Óskarssyni í heimsókn í Iðnskólann
í Hafnarfirði og óskaði eftir því að fulltrúar frá Menntamálaráðuneytinu og Menntafélagi byggingariðnaðarins
kæmu einnig.
Allir lýstu ánægju með þessa ákvörðun. En af þessum fundi varð aldrei vegna þess að sumum aðilum fannst sér
misboðið og að ýmsir óverðugir væru að koma inn fyrir ákveðin vébönd.
Kristján Karlsson framkvæmdastjóri Menntafélags byggingariðnaðarins krafðist þess að fundinum væri aflýst.
Hér væri farið inn á verksvið MB og Sérgreinaráðs bygginga- og mannvirkjagerðar. Þegar þetta var bori ð
undir Guðmunds Ómarsson formann Sérgreinaráðsis var hann algjörlega sama sinnis og Kristján og jafn harður í
þeirri afstöðu að þarna væru um að fjalla einstaklingar sem til þess hefðu ekkert umboð.
Fundinum var aflýst til að halda friðinn en hér er sagt frá þessu máli sem víti til varnaðar.Vill svo oft fara sem
hér þegar víðsýni manna er takmörkuð.
Á næsta fundi stjórnar LAFÍ er bókað: „Það kom fram á fundinum að sögn KO eftir JE að fundurinn Í Iðnskólanum
hafi ekki verið haldinn vegna óskiljanlegra orsaka.
Tvö mál mikilvægust á þessu starfsári
Þau voru annarsvegar Vottun byggingarefna og hinsvegar bygging Lagnakerfamistöðvar á Keldnaholti.
Ekki verður annað sagt en að bæði þessi mál hafi verið erfið viðureignar fyrir stjórn og aðra þá sem komu að
framvindu þeirra.
Vottun lagnaefna, sem annara byggingarefna, hafði lengi verið ofarlega í umræðu manna en aldrei verið tekið á
því máli sem nú hjá stjórn LAFÍ.Vottun lagnaefna var þá orðin í föstum skorðum hjá öllum iðnþróuðum ríkjum
austan hafs og vestan. Hins vegar var mönnum það fullljóst að ekki var mögulegt að taka allar vottanir erlendis
frá óbreyttar og þýða þær einfaldlega yfir á íslensku og gefa þeim gildi. Það sem einkum aðskilur íslenskar
lagnir frá þeim evrópsku, sem er fyrirmynd Íslendinga í flestu sem viðkemur lögnum, er jarðhitinn og
nýting hans. Mikið umræða hafði einnig verið um notkun plaströra í lagnakerfi og á þessu ári voru um tuttugu
ár liðin frá því plaströr urðu nánast algjörlega samþykkt í flest lagnakerfi á Norðurlöndum og flestum löndum
Vestur-Evrópu, einnig vestanhafs. Á Íslandi voru plaströr strax viðurkennd nánast sjálfkrafa í tvö lagnakerfi, frárennsliskerfi
og snjóbræðslukerfi.
Vottun lagnaefna kemur fyrir á þessu starfsári næstum í hverri einustu fundargerð stjórnar. Hvati að því í upphafi
starfsárs var að einhverju leyti hvasst og skipandi bréf frá Byggingafulltrúanum í Reykjavík um að fara skyldi eftir
Byggingarreglugerð um vottun lagnaefna og tilgreina skyldi á teikingum hönnuða hvaða vottuð lagnaefni skyldi
nota. Á einum stjórnarfundi bendir Ólafur Árnason verkfræðingur og hönnuður á að það sé með öllu óheimilt
að taka fram framleiðsluheiti plastlagna til dæmis.
79