28.05.2014 Views

Autonomia programowa uczelni. Ramy kwalifikacji - MNiSW

Autonomia programowa uczelni. Ramy kwalifikacji - MNiSW

Autonomia programowa uczelni. Ramy kwalifikacji - MNiSW

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

{5}<br />

ZEWNĘTRZNE I WEWNĘTRZNE SYSTEMY ZAPEWNIANIA JAKOŚCI KSZTAŁCENIA A KRAJOWE RAMY KWALIFIKACJI 135<br />

1. Wdrażanie Krajowym Ram Kwalifikacji w istotny sposób zmienia rozkład odpowiedzialności<br />

za jakość kształcenia w szkolnictwie wyższym. Główną odpowiedzialność za zapewnienie<br />

jakości kształcenia ponoszą <strong>uczelni</strong>e. W nowym systemie powinny one wykazać,<br />

że dysponują efektywnie działającym wewnętrznym systemem zapewniania jakości. Jego<br />

centralnym elementem powinna być systematyczna ocena, dokonywana także przez ekspertów<br />

zewnętrznych, stopnia osiągania deklarowanych efektów kształcenia.<br />

2. Tracą na znaczeniu zewnętrzne mechanizmy wymuszania minimalnego poziomu<br />

jakości zbudowane na państwowych standardach bazujących na treściach programowych.<br />

W procesach zewnętrznej oceny i akredytacji dokonywanych przez PKA należy<br />

się skoncentrować na ocenie wewnętrznego systemu zapewniania jakości, zgodności<br />

deklarowanych efektów kształcenia z wymaganiami KRK oraz tych elementach procesu<br />

kształcenia, które mają kluczowe znaczenie dla realizacji końcowych efektów kształcenia.<br />

Ocena powinna obejmować wszystkie poziomy studiów i objąć także jakość<br />

funkcjonowania instytucji szkolnictwa wyższego a nie tylko oferowanych przez nią programów.<br />

Należy zatem wprowadzić obok akredytacji programów również akredytację<br />

instytucji i przygotować stosowne standardy i kryteria oceny jakości.<br />

3. Z wielu powodów można oczekiwać stopniowego wdrażania nowego systemu akredytacji,<br />

w pierwszej kolejności w <strong>uczelni</strong>ach oferujących kształcenie na najwyższym poziomie.<br />

W okresie wdrażania KRK PKA i inne agencje zajmujące się oceną jakości powinny pomóc<br />

<strong>uczelni</strong>om w prawidłowej budowie wewnętrznego systemu zapewniania jakości oraz<br />

4. W działalności PKA wdrożono wiele rozwiązań sprzyjających płynnej integracji KRK<br />

z systemem państwowej akredytacji. W nowym systemie należy skoncentrować się<br />

na takich narzędziach, procedurach i działaniach, które będą tworzyć klimat dla tworzenia<br />

i rozwoju kultury jakości w szkołach wyższych. Warunkiem sukcesu jest współdziałanie<br />

PKA ze środowiskiem akademickim w tym procesie. Dla sprawnego włączenia<br />

KRK w system szkolnictwa wyższego szczególnie ważny jest profesjonalizm działania<br />

ekspertów agencji akredytacyjnych. Należy utrzymać zasadę zewnętrznego, międzynarodowego<br />

potwierdzania zgodności działania PKA i innych agencji akredytacyjnych<br />

ze standardami europejskimi. Ich wyrazem powinno być utrzymanie członkostwa PKA<br />

(i jego uzyskanie przez inne agencje akredytacyjne) w EQAR oraz ENQA.<br />

Wewnętrzne systemy zapewnienia jakości kształcenia 3<br />

Standardy i Wskazówki ENQA jednoznacznie określają, iż odpowiedzialność za jakość<br />

kształcenia spoczywa na instytucjach, które to kształcenie prowadzą i które powinny opracować<br />

i wdrożyć wewnętrzne systemy zapewnienia jakości. Większa swoboda w tworzeniu<br />

programów, wynikająca z utworzenia Krajowych Ram Kwalifikacji nadaje tym wymogom<br />

dodatkowego znaczenia i nakłada na <strong>uczelni</strong>e obowiązek tworzenia wewnętrznych systemów<br />

dostosowanych do nowych zadań.<br />

Systemy takie zgodnie ze Standardami winny zawierać następujące elementy:<br />

1. Politykę oraz procedury zapewnienia jakości, które powinny posiadać formalny status<br />

i być powszechnie znane. W ramach tej polityki instytucja winna określić organizację<br />

całego systemu zapewnienia jakości, ze zwróceniem uwagi na priorytety, podział zadań<br />

i odpowiedzialności, angażowanie studentów i pozostałych członków społeczności<br />

akademickiej, mechanizmy promowania i wynagradzania za ponadprzeciętny wkład<br />

w funkcjonowanie całej instytucji. W większości przypadków konieczne będzie wyodrębnienie<br />

jednostki/grupy która mogłaby w sposób profesjonalny koordynować działania<br />

projakościowe.<br />

2. Zatwierdzanie, monitoring oraz okresowy przegląd programów oraz założonych<br />

i uzyskiwanych efektów kształcenia. Wskazanie to obejmuje odniesienie kompetencji<br />

absolwenta do wymagań Krajowej <strong>Ramy</strong> Kwalifikacji, przedefiniowanie programów pod<br />

3 Opracowała Jadwiga Mirecka

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!