Autonomia programowa uczelni. Ramy kwalifikacji - MNiSW
Autonomia programowa uczelni. Ramy kwalifikacji - MNiSW
Autonomia programowa uczelni. Ramy kwalifikacji - MNiSW
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
{5}<br />
ZEWNĘTRZNE I WEWNĘTRZNE SYSTEMY ZAPEWNIANIA JAKOŚCI KSZTAŁCENIA A KRAJOWE RAMY KWALIFIKACJI 135<br />
1. Wdrażanie Krajowym Ram Kwalifikacji w istotny sposób zmienia rozkład odpowiedzialności<br />
za jakość kształcenia w szkolnictwie wyższym. Główną odpowiedzialność za zapewnienie<br />
jakości kształcenia ponoszą <strong>uczelni</strong>e. W nowym systemie powinny one wykazać,<br />
że dysponują efektywnie działającym wewnętrznym systemem zapewniania jakości. Jego<br />
centralnym elementem powinna być systematyczna ocena, dokonywana także przez ekspertów<br />
zewnętrznych, stopnia osiągania deklarowanych efektów kształcenia.<br />
2. Tracą na znaczeniu zewnętrzne mechanizmy wymuszania minimalnego poziomu<br />
jakości zbudowane na państwowych standardach bazujących na treściach programowych.<br />
W procesach zewnętrznej oceny i akredytacji dokonywanych przez PKA należy<br />
się skoncentrować na ocenie wewnętrznego systemu zapewniania jakości, zgodności<br />
deklarowanych efektów kształcenia z wymaganiami KRK oraz tych elementach procesu<br />
kształcenia, które mają kluczowe znaczenie dla realizacji końcowych efektów kształcenia.<br />
Ocena powinna obejmować wszystkie poziomy studiów i objąć także jakość<br />
funkcjonowania instytucji szkolnictwa wyższego a nie tylko oferowanych przez nią programów.<br />
Należy zatem wprowadzić obok akredytacji programów również akredytację<br />
instytucji i przygotować stosowne standardy i kryteria oceny jakości.<br />
3. Z wielu powodów można oczekiwać stopniowego wdrażania nowego systemu akredytacji,<br />
w pierwszej kolejności w <strong>uczelni</strong>ach oferujących kształcenie na najwyższym poziomie.<br />
W okresie wdrażania KRK PKA i inne agencje zajmujące się oceną jakości powinny pomóc<br />
<strong>uczelni</strong>om w prawidłowej budowie wewnętrznego systemu zapewniania jakości oraz<br />
4. W działalności PKA wdrożono wiele rozwiązań sprzyjających płynnej integracji KRK<br />
z systemem państwowej akredytacji. W nowym systemie należy skoncentrować się<br />
na takich narzędziach, procedurach i działaniach, które będą tworzyć klimat dla tworzenia<br />
i rozwoju kultury jakości w szkołach wyższych. Warunkiem sukcesu jest współdziałanie<br />
PKA ze środowiskiem akademickim w tym procesie. Dla sprawnego włączenia<br />
KRK w system szkolnictwa wyższego szczególnie ważny jest profesjonalizm działania<br />
ekspertów agencji akredytacyjnych. Należy utrzymać zasadę zewnętrznego, międzynarodowego<br />
potwierdzania zgodności działania PKA i innych agencji akredytacyjnych<br />
ze standardami europejskimi. Ich wyrazem powinno być utrzymanie członkostwa PKA<br />
(i jego uzyskanie przez inne agencje akredytacyjne) w EQAR oraz ENQA.<br />
Wewnętrzne systemy zapewnienia jakości kształcenia 3<br />
Standardy i Wskazówki ENQA jednoznacznie określają, iż odpowiedzialność za jakość<br />
kształcenia spoczywa na instytucjach, które to kształcenie prowadzą i które powinny opracować<br />
i wdrożyć wewnętrzne systemy zapewnienia jakości. Większa swoboda w tworzeniu<br />
programów, wynikająca z utworzenia Krajowych Ram Kwalifikacji nadaje tym wymogom<br />
dodatkowego znaczenia i nakłada na <strong>uczelni</strong>e obowiązek tworzenia wewnętrznych systemów<br />
dostosowanych do nowych zadań.<br />
Systemy takie zgodnie ze Standardami winny zawierać następujące elementy:<br />
1. Politykę oraz procedury zapewnienia jakości, które powinny posiadać formalny status<br />
i być powszechnie znane. W ramach tej polityki instytucja winna określić organizację<br />
całego systemu zapewnienia jakości, ze zwróceniem uwagi na priorytety, podział zadań<br />
i odpowiedzialności, angażowanie studentów i pozostałych członków społeczności<br />
akademickiej, mechanizmy promowania i wynagradzania za ponadprzeciętny wkład<br />
w funkcjonowanie całej instytucji. W większości przypadków konieczne będzie wyodrębnienie<br />
jednostki/grupy która mogłaby w sposób profesjonalny koordynować działania<br />
projakościowe.<br />
2. Zatwierdzanie, monitoring oraz okresowy przegląd programów oraz założonych<br />
i uzyskiwanych efektów kształcenia. Wskazanie to obejmuje odniesienie kompetencji<br />
absolwenta do wymagań Krajowej <strong>Ramy</strong> Kwalifikacji, przedefiniowanie programów pod<br />
3 Opracowała Jadwiga Mirecka