Autonomia programowa uczelni. Ramy kwalifikacji - MNiSW

{35}
KRAJOWE RAMY KWALIFIKACJI DLA POLSKIEGO SZKOLNICTWA WYŻSZEGO 41
1.3.3. Opis efektów kształcenia dla obszaru nauk ścisłych 4
1.3.3.1. Skład zespołu:
Prof. dr hab. Stanisław Chwirot – Uniwersytet M. Kopernika w Toruniu, KA KRASP
– przewodniczący
Prof. dr hab. Kazimierz Goebel – Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej
Prof. dr hab. Henryk Koroniak – Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu,
Prof. dr hab. Jerzy Kreiner – Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie
Prof. dr hab. Jan Ryszard Madey – Uniwersytet Warszawski, RGSW.
1.3.3.2. Definicja obszaru studiów właściwego dla nauk ścisłych
Jako roboczą definicję obszaru nauk ścisłych przyjęto, że tradycyjnie obejmuje on dziedziny
w których analiza naukowa wymagają precyzyjnych, zgodnych z regułami logiki i praktyki
doświadczalnej DOWODÓW. Zwyczajowo do tego obszaru zalicza się cztery podstawowe
dziedziny: matematykę, fizykę, chemię i astronomię oraz wywodzące się z nich specjalności
i obszary badań interdyscyplinarnych, których istotną cechą jest stosowanie podobnej jak
w dziedzinach podstawowych metodologii opartej w znacznej mierze o język i formalizm
matematyki.
1.3.3.3. Zalecenia dotyczące innych wymagań
Po przemyśleniu, nie odnosimy się w tym dokumencie do innych wymagań. Rozważania
takie miałyby charakter ogólny i w znacznej mierze wynikałyby z podstawowych dokumentów
dotyczących European Qualification Framework, ECTS Guide oraz z zasad ujętych
w Standards and Guidelines for Quality Assurance in the European Higher Education Area.
4 Zredagowała Ewa Chmielecka na podstawie opracowania Zespołu ds. opisu efektów kształcenia w obszarze nauk ścisłych