Autonomia programowa uczelni. Ramy kwalifikacji - MNiSW
Autonomia programowa uczelni. Ramy kwalifikacji - MNiSW
Autonomia programowa uczelni. Ramy kwalifikacji - MNiSW
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
{39}<br />
KRAJOWE RAMY KWALIFIKACJI DLA POLSKIEGO SZKOLNICTWA WYŻSZEGO 45<br />
1.3.4. Opis efektów kształcenia dla obszaru studiów przyrodniczych 5<br />
1.3.4.1. Skład zespołu:<br />
Prof. dr hab. Andrzej Górniak – Uniwersytet w Białymstoku, PKA – przewodniczący<br />
Prof. dr hab. Mariusz Cichoń – Uniwersytet Jagielloński<br />
Prof. dr hab. Jerzy Bolałek – Uniwersytet Gdański<br />
Prof. dr hab. Elżbieta Lonc – Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Wałbrzychu<br />
Dr Marian Szewczyk – Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Sanoku, RGSW<br />
Prof. dr hab. Maria Ziółek – Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu<br />
1.3.4.2. Opis efektów kształcenia<br />
Zaproponowany opis wymagań (deskryptorów) zawiera wymagana ogólne oraz charakterystyczne<br />
dla kierunków studiów przyrodniczych. Dlatego proponujemy wyodrębnienie<br />
deskryptorów ogólnych dla wszystkich kierunków określonego poziomu kształcenia, a dla<br />
tzw. obszarów kształcenia zaprezentowanie jedynie specyficznych. Pierwszy typ deskryptorów<br />
powinien mieć charakter jak najbardziej ogólny. Uważamy za celowe stworzenie<br />
wspólnych opisów wymagań specyficznych dla wszystkich uniwersyteckich kierunków<br />
przyrodniczych, czyli także w Uniwersytetach Przyrodniczych.<br />
Zespół odnosi się z dużą rezerwą do tworzenia tzw. „prototypów” programów studiów<br />
dla wybranych kierunków. Ich prezentacja może stać się wzorcem powielanym przez jednostki,<br />
a celem nowego nowej jakości w szkolnictwie wyższym ma być uwalnianie inicjatywy<br />
i kreowanie nowych programów realizujących założenia wykazane w poprawnie sformułowanych<br />
sylwetkach absolwenta. Większe znaczenie ma wskazanie kierunku działań<br />
ewaluacyjnych istniejących programów studiów dostosowujących do nowych regulacji<br />
w zakresie ram <strong>kwalifikacji</strong>.<br />
1.3.4.3. Zalecenia dotyczące ilościowych wymagań programowych<br />
i realizacyjnych<br />
Zdobywanie wiedzy w naukach przyrodniczych winno być odbywać się głównie na zajęciach<br />
praktycznych jako laboratoria, ćwiczenia instrumentalne, projekty, zajęcia terenowe, praktyki<br />
zawodowe. Wybór form i metod uczenia powinien być adekwatny do kierunku kształcenia.<br />
Powiększanie umiejętności ma następować wraz ze wzrostem poziomu uczenia się.<br />
Tabela 4: Propozycja udziału (%) punktów ECTS wg grup efektów kształcenia<br />
I stopień II stopień III stopień<br />
Wiedza do 40 do 40 do 40<br />
Umiejętności do 40 do 45 do 50<br />
Kompetencje personalne<br />
do 15 do 10 do 5<br />
i społeczne<br />
Dyplom do 5 do 5 do 5<br />
Dyplomy<br />
Typy dyplomów winny pozostać, bez zmian i bez dyplomów konsekutywnych. Uczelnie<br />
autonomicznie podejmują decyzje o zakresie kandydatów rekrutowanych na kierunek studiów<br />
II i III stopnia.<br />
5 Zredagowała Ewa Chmielecka na podstawie opracowania Zespołu ds. opisu efektów kształcenia w obszarze nauk<br />
przyrodniczych