Autonomia programowa uczelni. Ramy kwalifikacji - MNiSW
Autonomia programowa uczelni. Ramy kwalifikacji - MNiSW
Autonomia programowa uczelni. Ramy kwalifikacji - MNiSW
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
{29}<br />
KRAJOWE RAMY KWALIFIKACJI DLA POLSKIEGO SZKOLNICTWA WYŻSZEGO 35<br />
gramów studiów prowadzących do wąskich, ale mocno pogłębionych umiejętności, należało<br />
różnicować uzyskany dyplom w zależności od tego, czy studia II stopnia były swoistą<br />
kontynuacją studiów I stopnia, czy też podjęto je na zupełnie innym kierunku studiów,<br />
i wiedza i umiejętności w zakresie studiów I stopnia zostały przez absolwenta studiów<br />
II stopnia opanowane tylko w ograniczonym zakresie. Zespół uważa, że dostateczną informację<br />
na ten temat będzie zawierać suplement do dyplomu.<br />
Z powyższego założenia wynika sposób konstruowania „przyrostu” efektów kształcenia<br />
przy przejściu na wyższy poziom kształcenia. Przyjmuje się więc, że poziom studiów<br />
II stopnia oznacza wiedzę „pogłębioną” lub „szerszą”, ale dla węższego obszaru (zazwyczaj<br />
przez wybranie przez studiującego w trakcie studiów określonej specjalności, albo przez<br />
wybór określonego programu studiów II stopnia). II stopień studiów powinien także charakteryzować<br />
się większą liczbą teoretycznych ujęć Pewien problem rysuje się dla studiów<br />
III stopnia: przyjęto tu wysoko kwalifikowaną wiedzę w ramach dość wąskiej specjalności,<br />
pozostającej w ścisłym związku z tematem rozprawy doktorskiej, zarazem jednak uznano,<br />
że stopień ten wymaga również pogłębionej wiedzy o charakterze ogólnym, zazwyczaj<br />
uwzględniającej najnowsze osiągnięcia naukowe.<br />
1.3.2.4. Opis efektów kształcenia<br />
Opis efektów kształcenia dla poziomu I, II i III zawarty jest w tabeli. Aby uczynić bardziej zrozumiałą<br />
interpretację zawartych w niej podstawowych terminów nauk społecznych proponuje<br />
się na potrzeby niniejszego dokumentu przyjęcie następujących definicji:<br />
Struktura społeczna – jednostki lub grupy określonej społeczności pozostające w formalnych<br />
i nieformalnych relacjach określonego typu, np. struktura zawodowa mieszkańców<br />
Warszawy, struktura organizacyjna przedsiębiorstwa, grupa osób posiadających wyższe<br />
wykształcenie.<br />
Instytucja społeczna (organizacja) – struktura społeczna celowa, o charakterze formalnym<br />
lub nieformalnym, powołana dla osiągnięcia jakiegoś celu/celów, np. spółka handlowa,<br />
uniwersytet, partia polityczna.<br />
Zjawisko społeczne – efekt działań jednostek (grup) w ramach określonej struktury formalnej<br />
lub nieformalnej, np. popyt na określone dobro wśród społeczności o określonej<br />
strukturze dochodów, wydajność pracy na określonym wydziale produkcji, poparcie dla<br />
określonej partii politycznej, chęć zdobywania wyższego wykształcenia, nieprzestrzeganie<br />
przepisów prawa, okupacja urzędu.<br />
Proces społeczny – zjawisko społeczne rozpatrywane w czasie, charakteryzowane zwykle<br />
określonym kierunkiem i dynamiką zmian, np. wzrost współczynnika skolaryzacji, wyludnianie<br />
się wsi.<br />
1.3.2.5. Zalecenia dotyczące wymagań programowych i realizacyjnych<br />
Potwierdzanie efektów kształcenia<br />
Uznaje się, że potwierdzanie efektów kształcenia możliwa jest dla szczegółowego opisu<br />
efektów kształcenia przygotowywanego na poziomie programów opracowywanych<br />
w <strong>uczelni</strong>. Oznacza to, że program studiów, przygotowany w <strong>uczelni</strong>, musi zawierać także<br />
opis narzędzi i procedur jego weryfikacji, i ten opis, a także jego wdrożenie w życie, powinno<br />
podlegać ocenie zewnętrznego audytora.<br />
Zasady przypisywania punktów ECTS<br />
Zespół, z uwagi na zróżnicowanie dyscyplin wchodzących w skład obszaru nauk społecznych,<br />
nie uznaje za konieczne określanie w sposób ujednolicony proporcji punktów ECTS