Å UMARSKI LIST 7-8/1947

Kako je, po poznatoj jednačini, dužina tangente krugu
T = Rt g -A^ =R t g *Ч=^ . . . , . (31)
Ili zanemarujući grešku, možemo reći da je
Rtg a 2 — ai
R tg (a2 — «i)
tada, izjednačenjem jednačine (30) i (32) dobijamo
R tg (ок — oti)
v 2 tR tg (a 2 — ai)
2 (g R cosai — v 2 i)
(32)
(33)
Promenjljivi poluprečnik e u jednačini (30) zamemli smo stalnim poluprečnikom
R kruga, kojim zamenjujemo parabolu. Jednačina 33 posle kraćenja,
svodjenja i prenošenja svih vrednosti na levu stranu poprima oblik
odnosno
R 2 g созаг — R v 2 i — R v 2 i = o
R (R g oosai — 2 v 2 i) = o
Pošto R nije jednako nuli, to izraz u zagradi mora biti jednak 0 odakle
uzimajući uvek veću vrednost:
R Ss
2\\
g cosai
(34)
Uzimajući mali ugao, biće i njegov cosinus blizu jedinici a jednačina (34)
prelazi u
R
2v2 t
(35) -
"Uzimajući veliki ugao nagiba (ai = 37° odnosno ii = 75% u ) imamo cosai = 0,8
jednačina (34) prelazi u
R
2,5 vh
(36)
V2
Ranije smo izraz 4— nazvali »brznom visinom« a označili sa h. Prema
jednačinu (34) i (35) možemo pisati ovako
tome
R 4h (37) odnosno R 5h . . (38)
Iz svega izloženog smatramo da bi obrazac 22 koji je dao prof. D. A. Popov