Wisła–odra - Andrzej Rozenkowski

Semper Fideles Vistulae – „Zawsze wierna Wiśle”
żenia, tzw. ekologów sprowadzają się do, najprościej to ujmując, ekologizacji Wisły.
Ekolodzy chcą, aby obszar Wisły był pewnego rodzaju rezerwatem chronionym
z mocy prawa i blokującym wszelkie działania umożliwiające gospodarce korzystanie
z Wisły zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju. Nie są to obawy na
wyrost, wystarczy przeczytać poważne traktowanie przez resort środowiska wniosku
jednej z organizacji ekologicznych o wszczęciu postępowania dotyczącego zagrożenia
szkodą w środowisku, wynikającego z działań na rzecz żeglugi poniżej
stopnia wodnego we Włocławku. Jeżeli obowiązujące obecnie przepisy pozwalają
bezkarnie blokować inicjatywy inwestycyjne, które w swym założeniu są zgodne
z zasadą zrównoważonego rozwoju, to będziemy mieli to, co mamy. Liberum
veto organizacji ekologicznych. Przedstawiciele Nieszawy są wszędzie tam, gdzie
mówi się o Wiśle. Są na różnego rodzajach sympozjach, konferencjach, spotkaniach
itp. Od 19 lat starają się, aby problem Wisły był problemem ogólnonarodowym.
Należą do różnego rodzaju organizacji pozarządowych, jak: Związek Miast
Nadwiślańskich, Liga Morska i Rzeczna, Stowarzyszenie na rzecz budowy stopnia
wodnego poniżej Włocławka i wielu innych organizacji. Mimo wielu zwątpień
i rozgoryczenia, jest nas coraz więcej – tych, którzy rozumieją, że Polska to nie tylko
kopalnie, huty czy miasta i wioski, ale to również rzeki, jeziora czy Morze Bałtyckie.
W dniu 10 lutego 2009 r., na rynku w Pucku Prezydent Rzeczpospolitej mówił
– co z przyjemnością odnotowałem – o niewłaściwym traktowaniu przez Polskę
Bałtyku i rzek do niego wpadających, o tym, że należy to zmienić, a przede
wszystkim zmienić nastawienie społeczeństwa, aby wyeliminować jego bierność
i bezczynność w zakresie tej ważnej dziedziny życia społeczno-gospodarczego naszej
Rzeczpospolitej. Oby to się sprawdziło.
183