Wisła–odra - Andrzej Rozenkowski

Koncepcja zabudowy Kępy Bazarowej w Toruniu
gi zakłada przeniesienie części koryta Małej Wisły na południową stronę Zamku
Dybowskiego, co jest związane z optymalizacją kształtu projektowanej wyspy i pozwoli
ochronić Zamek Dybowski przed wodami powodziowymi. Tym samym, zamek
może zostać bezpiecznie zagospodarowany i podnosić atrakcyjność Torunia.
Autorzy założyli profil regulacyjny Małej Wisły i Nowej Małej Wisły w formie trapezu,
o szerokości płaskiego dna równej 7 m oraz nachyleniu skarp 1:2. Obliczono
następujące kubatury mas ziemnych:
pogłębienie Małej Wisły: 70 300 m 3
pogłębienie i przeniesienie koryta Nowej Małej Wisły: 176 500 m 3 .
Koryto Nowej Małej Wisły poprowadzono po istniejącym korycie Małej Wisły
do hm 22+50.00. Dalszy odcinek Nowej Małej Wisły, do ujścia w hm 34+71.27, poprowadzono
nową trasą, omijając Zamek Dybowski po jego południowej stronie.
W ten sposób pogłębiona Nowa Mała Wisła poprawi warunki przepływu wód powodziowych
na terasie zalewowej zabudowanej podniesioną Kępą Bazarową.
Koncepcja podniesienia rzędnych wyspy
Od strony projektowanego zagospodarowania terenu proponowane jest podniesienie
do rzędnej 43,00 m Kr fragmentu Kępy Bazarowej od ulicy Majdany do Zamku
Dybowskiego. Utworzone zostanie w ten sposób płaskie wzniesienie o długości
około 1000 m i szerokości około od 124 do 325 m i powierzchni nieco powyżej 17 ha.
Zaprojektowana rzędna znajduje się 30 cm powyżej wody 300-letniej, zatem w czasie
powodzi równina zamieni się w wyspę. Materiał do wykonania nasypów pochodzić
będzie z pogłębienia koryta Wisły i Małej Wisły.
Z uwagi na szczególny charakter, Zamek Dybowski został włączony w obrys wyspy
i z tego powodu konieczne będzie przeniesienie koryta Małej Wisły w odcinku
ujściowym poza skarpę wyspy. W ten sposób sama wyspa uzyska optymalny do zabudowy
kształt, a ruiny zamku będą łatwo dostępne i trwale chronione przed powodzią.
Również Nowa Mała Wisła zyska na atrakcyjności, ponieważ będzie opływać
brzegi wyspy.
Z uwagi na dostępność dużych mas ziemnych w korycie Wisły, proponuje się
budowę podniesionej części wyspy jako nasypu ziemnego ograniczonego pierścieniem
specjalnych walców z geotkaniny wypełnianych refulatem – geotub. Materiał
pozyskiwany z dna Wisły za pomocą pogłębiarek ssących byłby transportowany
rurociągiem i bezpośrednio wypełniał geotuby. Takie rozwiązanie zostało zastosowane
do budowy sztucznej wyspy Amwaj w Bahrajnie. Dodatkowo, zastosowanie
geotub pozwala na wbudowanie nawet zanieczyszczonego urobku pogłębiarskiego
w sposób bezpieczny dla środowiska bez konieczności jego utylizacji.
Szacowana kubatura nasypu wyspy wyniesie ponad 830 tys. m 3 . Proponuje się
wykorzystać 180 tys. m 3 pochodzących z pogłębienia Małej Wisły, uzupełniając nasypy
materiałem pochodzącym z pogłębienia dna Wisły.
93