Milli Zeka

Milli Zəka
“BİR BULAĞAM, SUYUM SƏRİN...”
Şәrafәt xanımın taleyi, keçdiyi hәyat
yolu şeirlәrindәn boylanır. Yaşadığı
ağrı-acıları, nisgili misra-misra qәlbi -
nә köçürәn bu kövrәk qәlbli şairi dolmuş göy
üzünә bәnzәdirәm. Danışdıqca yaz yağışlarına,
payız leysanlarına düşürәm. Anasızlığın ağrısını,
göynәrtisini duyduğumdan, yaşadığımdan onun
ağrı-acısı mәnә bu qәdәr doğmadı, tanışdı.
O, dәrdli-dәrdli danışdıqca könlümdәn bir
kәrkük bayatısı keçir:
Dәrdә mәrdim,
Düşmәsin dәrdә mәrdim.
Mәnә dәrman neylәsin,
Çocuqkәn dәrd әmәrdim.
1939-cu il aprelin 22-dә Dağıstanın Rutul
rayonu Cilixor kәndindә anadan olub. Altı
yaşında ikәn canından artıq sevdiyi anasını
Samur çayı aparıb. Bәlkә elә buna görәdir ki,
dәrdli-dәrdli deyir: “Hәr dәfә axar sulara
baxanda elә bil anamın harayını eşidirәm. O
lәpәlәr mәnim çiliklәnmiş arzularımdı, axıb
gedir, anamın harayı bir әks-sәda kimi o sularda
qәrq olur”.
Körpә yaşlarından Qax rayonunda qohum -
larının himayәsindә böyüyәn balaca qızcığaz 11
yaşında ikәn Bakıya köçüb. Orta mәktәbi
bitirdikdәn sonra Azәrbaycan Dövlәt Univer -
sitetindә tәhsil alıb. Tәlәbәlik illәrindә bәdii
yaradıcılıqla mәşğul olan Şәrafәt xanım maraqlı
şeirlәri ilә respublika mәtbuatında çıxış edib.
“Azәrbaycan qadını” jurnalında, “Azәrbay -
canfilm” kino studiyasında, Dövlәt Radio Ver i -
liş lәri Komitәsindә vә bir sıra qәzet vә
jur nallarda çalışdığı vaxtlar artıq onun şeirlәri
dillәr әzbәri idi.
Bir bülbülәm, xoş nәfәsli,
Hәmdәmimdi bahar fәsli.
Xoşlamıram dar qәfәsi,
Bağban, mәni yaralama,
Bu dağlardan aralama.
Bir çiçәyәm, al qumaşı,
Üstdәki şeh üzük qaşı.
Sevmirәm boranı-qışı,
Külәk, mәni yaralama,
Çәmәnlәrdәn aralama.
Şәrafәt DAĞISTANLI,
nәğmәkar şair, AJB vә AYB-nin üzvü,
“Qızıl qәlәm” mükafatı laureatı
Bәli, o, nәğmәsiylә yeri-göyü süslәyәn yaralı
bir bülbül idi. Yuvasından ayrı düşmüş bülbül...
Ona görә dәrdli-dәrdli oxuyurdu. Dar qәfәsә
sığmayan Şәrafәt xanımın әn böyük arzusu
uzaq-uzaq üfüqlәrә uçmaq idi. O özü uçmasa
da, ürәyi, nәğmәlәri qanadlanıb uçur, könüllәrә
yol tapırdı. “Gәl axtar mәni”, “Xәbәr al mәni”
deyә haray çәkәn şairin harayına gәlәnsә yox idi.
“Bu dünyanın”, “Sәnsiz”, “Sәndәn ötrü”,
“Olmur”, “Xәbәr al mәni”, “Ana Kü rüm”,
“Xatirәlәr”, “Sәn vermәdinmi”, “Dağ lar qoynunda-qoynunda”,
“Zәminә” vә başqa mәş hur
mahnıların sözlәrini yazan Şәrafәt xanım özü
sәhnә arxasında olsa da, mahnıları sәhnәdә idi, bu
mahnıları milyonlarla dinlәyici, tamaşaçı alqışla -
yır dı. Bu mahnıları oxuyanlarsa ara müğәnnilәri
yox, musiqi beşiyinin bağrından qopub gәlәn
nadir sәslәr idi. Xan Şuşinski, Əbülfәt Əliyev, Arif
Babayev, Sәxavәt Mәmmәdov, Mәnsum İbrahimov,
Nәzakәt Teymurova...
Uzun müddәt xalq mahnısı adı ilә tәqdim olunan
bu mahnılarla, әslindә, xalqın, o xalqın nümayәndәsi
olan bir şairin halal haqqı tapdanırdı. Totalitar rejimin
yaratdığı yalnız yalançı, hay-küylü, bәr-bәzәkli “toy
generalları”nın faydalandığı, yeri, göyü dәyişik düşәn
bu mühitin şairi olmaq әsl qәhrәmanlıq idi.
Ona görә illәr uzunu Şәrafәt Dağıstanlı kimi
77