chłopak z gołębiem.pdf

Warczał z wściekłości jak pies i nawet ugryźć próbował. Niebezpiecznie wymachiwał obcęgami.Ale wytrącił mu je z dłoni celnym kopniakiem. Udało mu się chwycić go za klapy iprzyciągnąć do siebie. Na czole miał wytatuowaną gwiazdkę. Pluł i próbował wcisnąć mupalce w oczy. Mężczyzna zwalił go wreszcie na ziemię uderzeniem głowy w podbródek.Podniósł z ziemi obcęgi i rzucił je do wody. Nie trafił. Osiadły na grubym lodzie. Rudy kotmiotał się w gumowej cholewie. Ciasna była i nie mógł się z niej wydostać. Ruchami mięśnispowodował, że śniegowiec wraz z nim potoczył się po ziemi.– Jak myśmy to robili – powiedział mężczyzna w średnim wieku – to on miał szansę wyżyć.Pochylił się nad zwierzęciem. Kot stulił uszy, w jego oczach było przerażenie.Pysk miał rozchylony i widać było puste, rozorane dziąsła, z których sączyła się krew.Przycisnął kolanem stary, popękany śniegowiec i oburącz ciągnąć począł zwierzę, które próbowałowcisnąć się jak najgłębiej. Uchwycił kota za przednie łapy i uwolnił z gumowca.Na chwilę rudy kot, przypłaszczywszy się do ziemi, znieruchomiał zupełnie. Nagle wyprysnąłwielkim susem i znikł wśród hałd śmieci.Pozostał po nim krwawy ślad.Kiedy mężczyzna w średnim wieku uniósł głowę, zobaczył, że ci młodzi zbliżają się doniego. Otaczali go jak zbite, ale ciągle wściekłe psy. W dłoni jednego z nich błysnęła żyletka.Rozstawił szeroko ręce, czekał.28