AC- 1_2_ pp. 53 - 98.pdf

گیرند که با هم زندگی کنند و نسل جوان تر می تواند از والدین خود و یا والدین همسرشانمراقبت کنند.‏ این ‏"دوباره-‏ ملحق شدن " بخشی از آموزه های کنفوسیوسی است.‏ والدینهنگامی که فرزندان کوچک بودند از آنها نگه داری کرده اند،‏ بنابراین هنگامی که بهسنین پیری رسیدند فرزندان وظیفه دارند که از آنها مراقبت کنند و به آنها احترام بگذارند.‏می توان اهمیتی که برایهر دو نسل وجود دارد راتصور کرد،‏ بطوریکه هر دودوباره با یکدیگر سازگارمی¬شوند.‏ الزامات وبندهای احساسی)وفاداری،‏وظایف،‏ وابستگی ها(‏ درسراسر چرخه ی زندگیشان با قوت باقی می ماند.‏این مسئله با خانواده هایغربی بسیار متمایز است درجایی که خانه ها و مجمعهای بازنشستگان با مقیاسمحسوسی در حال رشداست.‏3. نقش متمایز جنسیتیدر بیشتر مواقع خانوادههای ژاپنی ترکیبی از رابطهنزدیک با مادر و فاصلهداشتن از پدر بوده است.‏عموما،‏ مردان باید زمانبیشتری صرف کار کردنکنند و بچه هاو زنان¬شاندر خانه بمانند.‏ این سبکزندگی به سرعت در صدسال اخیر در حال تغییراست،‏ ‏]این امر[‏ تا اندازهای ناشی از آن است کهفشار بسیاری بر خانوادهوارد آماده و باعث بیماریهای اجتماعی فراوانیشده است.‏ دست کم تاپایان جنگ جهانی دومژاپنی ها به تقسیم بندیجنسیتی معتقد بودند کهزنان می بایست فرمانبردارمردان باشند.‏ مفهوم تساویجنسیتی به تدریج و بیشتربه صورت ساختگی توسطتاثیر آمریکایی ها معرفیشد.‏ ظاهرا مردم تساویجنسیتی را به صورتیک آرمان پذیرفتند ولیدر مراحل بعدی مشاهده نمودند که بسیار سخت است که باورهای سنتی را تغییر دهند.‏بنابراین هنگامی که اقتصاد ژاپن تا سال های 1960 به سرعت شروع به رشد کرد،‏ مردان بهخود اجازه دادند که خانه را ترک کرده و زندگی خود را وقف کار کنند به طوریکه گویابا ‏]آن[‏ شرکت ازدواج کرده اند.‏ زنان هم نیاز جامعه برای فرمانبرداری از شوهرانشان راپذیرفتند و از موقعیت های اجتماعی خود انصراف داده و خانه دار ماندند.‏ در کل،‏ جنسیتدر هر مرحله ای همچنان برتری دارد.‏توسعه خانواده درمانی در ژاپنشکل سنتی روان درمانی در ژاپن رابطه نزدیکی با بودیسم دارد.‏ ‏"خود " در ارتباط با‏"طبیعتِ‏ مادر " تعریف می شود و هدف نهایی زندگی یکپارچگی ‏"خود"‏ با جهان است.‏مشکالت اجتماعی فقط زمانی رخ می دهد که در ترکیب طبیعی یک کلیت خللی ایجادشود.‏ این مسئله معموال با ارزش ضمیر ‏"خودِ–‏ محافظ"‏ یا فردیت در غرب مقایسه میشود.‏ موریتا درمانی و نِیکان درمانی دو مکتب درمانی اصلیِ‏ ژاپن هستند.‏ تئوری اساسیآنها بیشترمتاثر از بودیسم بوده است.‏این دو نگرش نیاز یافتن و شنیدن صداهایی که از بیرون خوانده می شود را به عهده میگیرد.‏ صداهای دورن یک فرد به عنوان خوبی های فطری مطرح می شود.‏75موریتا فیلسوف - روانپزشک ژاپنی،‏ در زمان تغییر قرن تفکر بودیسم را برای درمانبیماران عصبی به کار گرفت که بعدها در سالهای 1920 به عنوان ‏"موریتا درمانی"‏ توسعهیافت)رینالدز،‏‎1980‎‏(.‏اصلی ترین تاثیر از مکتب های درمان های روانیِ‏ غربی عمدتا در درمان مراجعین ‏"کارلراجر"‏ تمرکز داشته است.‏‏]این شیوه درمانی[‏ شباهتهای اندکی با درمانهای سنتی ژاپن داردکه مراجعین را به گونهایپذیرش می کند که آنهااز مواجهه مستقیم و شفاهیدور باشند.‏ روانکاوی سنتیدر مقایسه با دیگر کشورهااز محبوبیت کمتریبرخوردار است.‏ در اینکشور تعداد کمی موسسهو متخصص وجود داردکه به عنوان یک روانکاوتربیت شده اند.‏ به نظر میرسدکه نگرشِ‏ تفسیریو بینشِ‏ جهت دار برایمتخصصین ژاپنی خوشآیند نمی باشد.‏نظریه ی روش مند برایاولین بار در اوایل سال1980 معرفی شد.‏ اولیننشست ساالنه انجمنخانواده درمانی ژاپن درسال 1984 با سخنرانمهمان سالوادور مینوچینبرگزار شد.‏ تعداد اعضاهنگام برپایی حدودچهارهزار نفر بود و پساز آن به سرعت افزایشیافت و در سال 1990 دوبرابر شد.‏ آن زمان یعنی دراوایل و اواسط سال های1980 عصر توسعه بود.‏ اینعصر،‏ دوره ی رضایتمندیمیان متخصصینی بودکه امیدوار بودند که هرمشکل بالینی با امکاناتجدید می تواندحل شود.‏این میزان افزایش در سالهای 1990 هنگامی کهآنها متوجه شدند خانوادهدرمانی می تواندراه عالجعام باشد،‏ سقوط کرد.‏متخصصین سالمت روانی در ابتدا و در سال های 1970 به خانواده و بیماران مبتال بهشیزوفرنی عالقمند بودند)ماکی هارا ، 1993(. پس از آن،‏ درمانگران خانواده با توجه بهنگرش های روحی-‏ آموزشی که متاثر از غرب بود،‏ به خانواده های شیزوفرنیایی عالقمندشدند.‏تا اوایل سالهای 1980، درمانگران خانواده تالش می کردند تا طیف وسیعی از بیماری هارا در این حوزه قرار دهند،‏ مانند اختالل در غذا خوردن،‏ اختالل های رفتاری،‏ اختالالتشخصیتی،‏ افسردگی و اختالالت روان تنی.‏ در زمره ی اینها،‏ ترس از مدرسه یا مشکالترفتاری در کودکان و بزرگساالن عالقه های اجتماعی و تخصصی را به وجود آورد.‏دوازدهمین کنگره ی انجمن بین المللیِ‏ روانپزشکی کودکان و نوجوانان و متخصصان همپیمان در توکیوی ژاپن در سال 1990 برگزار شد.‏ موضوعات مربوط به مدرسه ی بچه هابه طور میان فرهنگی مورد بررسی قرار گرفت)چیالند ، 1990(. متخصصان با هر گرایشیمی بایست موثرترین راه حل برای چنین مشکالتی که مربوط به خانواده است را می یافتند.‏همان طور که خانواده درمانی برای دور شدن از مرحله کودکی در ژاپن در کشاکشاست،عالقه به کار نظام مند شروع به کار می کند.‏ خانواده درمانی در تمام گرایش ها‏]در ژاپن[‏ مورد توجه قرار گرفته است ولی مقدار واقعی از متخصصان که ادعا می کنند