AC- 1_2_ pp. 53 - 98.pdf

مذکور در محور افکار ذن می چرخد.‏ اما می توان از این¬هایکو برداشت دیگری همکرد.‏اومه هارا – تاکشی uomehara takeshi ‏)فیلسوف و دین شناس – 1925( اشاره میکند که محل بنا معبد مذکور،‏ از دوران باستان پیش از ورود آیین بودایی،‏ مکان مقدسبوده و مردم آنجا را به عنوان محل تالقی انسان و خدا،‏ زندگان و مردگان می شناختند.‏اگر چه در این مکان معبد بودایی بنا شده است،‏ آیینی که در آنجا اجرا می شود نه چندانتابع آن است.‏ صخره هایی که در محوطه معبد واقع شده است،‏ دارای غارهای متعددیبوده،‏ درون این غارها عالمت متعدد قبر وجود دارد و هنوز که هنوز است مردم آن منطقهدندانهای مردگان را در خلوتگاه معبد دفن می کنند.‏ شاید در دوران بسیار قدیم استخوانهابخصوص جمجمه هارا در غارها قرار می دادند.‏ او در ادامه درباره هایکوی مذکور نظرداده،‏ چنین می نویسد:‏باشو،‏ در این محل همان هایکوی معروف " سکوت ... " را سرود.‏ معموالً‏ تصور می شودکه این صخره یا صخره ها صرفاً‏ سنگ یا سنگهای عظیم باشد.‏ اما وقتی به همان محلرفتم و منظره را دیدم،‏ فهمیدم که صخره،‏ صخره معمولی نیست؛ بلکه صخره ای استکه ارواح مردگان را در خود دارد.‏ پس از آن برداشتم از این هایکو هم تغییر کرد.‏ باشوشاعری بود که به دنیای مردگان حساسیت نشان می داد.‏ به نظر می رسد او در این مکاندنیای سکوت مطلق مرگ را حس کرده باشد و زنجرهها به نظر مردم ژاپن باستان پرندگانو حشرات و غیره هرچه بال دارد،‏ فرستاده ارواح هستند و واسطه ایمیان این دنیا و آن دنیا.‏ما صحبت انسان های معاصر را نمی کنیم.‏ حتم دارم که ژاپنی های بومی زنجره هایی برصخره می دیدند؛ سایه ارواح مردگان را حس می کردند و صدای زنجره ها آنها را ازطریق صخره به آن دنیا رهنمون می کرد.‏ به نظرم این هایکو بسیار متفاوت از برداشتمرسوم می تواند باشد.‏علوم انسانی،‏ علم خشک و خالی مانند ریاضیات و فیزیک نیست زیرا با افکار بشر بطورمستقیم سروکار دارد و هیچ وقت نمی توان در آن با قاطعیت سخن گفت.‏ نظرهایی همکه در این مقاله مختصر داده ام نظر فعلی شخص من است و بس.‏ این وضع درست همانندتدوین فرهنگ زبان است؛ طوری که نوآم چامسکی می گوید:‏ ‏"به محض اینکه دست بهپژوهشی جدی درباره ساختار زبان می زنیم معلوم می شود که حتی وزینترین کتاب هایدستور و واژه نامه ها–‏ می توانید فرهنگ 10 جلدی اکسفورد را در نظر بگیرید – تنها بهپوسته ایاز واقعیت زبان دست یازیده اند."‏ واقعیت این است که تحقیقات را هرچه بیشترپیش ببریم نیاز بیشتری به مطالعه وسیع،‏ مانند مطالعه فرا رشتهای و بین المللی احساس میشود.‏ سهیم شدن ادبیات با علوم اجتماعی هم در این راستا معنا پیدا می کند.‏پاورقی ها:‏1. رك به « هايكو«،‏ ناهوكو تاواراتاني،‏ انتشارات بهجت،‏ چاپ اول،‏ تهران،‏ 1390.1. . 2 رك به « ضربه هاي نيرو بخش«،‏ ناهوكو تاواراتاني،‏ انتشارات بهجت،‏ چاپ اول،‏ تهران،‏ 1386.2. . 3 نام كوهي در استان نارا Nara كنوني3. . 4 لقب قديم كشور ژاپن Akitsushima4. . 5 شعر شماره دو از « مان يوشو«.‏5. . 6 در نيمه دوم قرن هشتم تدوين شد و شامل 4500 عنوان شعر از افراد مختلف جامعه است.‏6. . 7 كوتوداما .Kotodama مردم ژاپن باستان تمام موجودات را داراي روح مي دانستند.‏ در اين مورد7. رك به ‏»ضربه هاي نيرو بخش«.‏. 8 كتاب هاي برجسته اين استادان به شرح زير مي باشد:‏8. ‏»آيين مهر«،‏ هاشم رضي،‏ انتشارات بهجت،‏ چاپ اول،‏ تهران،‏ 1381.9- 9. ‏»زندگي و مهااجرت آرياييان«،‏ فريدون جنيدي،‏ نشر بلخ ‏)بنياد نيشابور(‏ ، چاپ سوم،‏ تهران،‏1- 010 .1385. 1 كتاب اسطوره،‏ افسانه و تاريخ ژاپن در نبيمه اول قرن هشتم ميالدي تدوين شد.‏111 . 1 ‏»سبك شناسي شعر«،‏ انتشارات فردوس.‏212 . 1 رك به « كوجيكي«،‏ ترجمه دكتر احسان مقدس،‏ انتشارات نيروانا و بهجت،‏ چاپ اول،‏ تهران،‏‎1380‎‏،‏313 ص 135.. 1 414 اين ترجمه فارسي از كتاب ذيل آورده شده است:‏New Teatament in Persian», reproduced by photography from the Edition«1 515.printed in Great Britain ,1904»Oku- no- Hosomichi « . 1 616. 1 717 « هايكو-‏ شعر ژاپني از آغاز تا امروز«،‏ گرداوري و ترجمه و شرح:‏ احمد شاملو و ع.‏ پاشايي،‏ نشرچشمه،‏ ويرايش دوم،‏ چاپ سوم،‏ تهران،‏ 1376، ص 194.. 1 رك به همان.‏818 ,See: «Nihonjin- no- Anoyokan», Umehara Takeshi, Chûôkôron, Tokyo . 1 919.99.p ,1998.100.ibid. p . 2 020. 2 121 ‏»معماري زبان«،‏ نوام چامسكي،‏ ترجمه محمد فرخي يكتا،‏ انتشارات روزبهان،‏ چاپ اول،‏ تهران،‏ 1390،ص.‏‎43‎‏.‏98