Πατούχας του Ιωάννη Κονδυλάκη - Ευθυμογράφημα

Η κλασσική βιβλιοθήκη του Ovi
Διά να φέρη δε ένα αντιπερισπασμόν εις την ταραχήν του είπε προς τον
Στρατήν:
“Είχα μια μάνικα όντεν’ ήρθα, απού δεν ήφεγγα να σάςε ‘δώ.”
“Γιάιντα;” Ηρώτησεν ο Στρατής, όστις την στιγμήν εκείνην ετοποθέτει το
τουφέκι του εις τον τοίχον.
Συγχρόνως εστράφη και η Πηγή εκ της εστίας.
“Τον μπελά μου βρήκα με τον Τερερέ...”
Εις το άκουσμα του ονόματος του Τερερέ, διά μιας η μορφή του Στρατή
επανήλθεν εις την προτέραν τραχύτητα.
Η δε Πηγή εσηκώθη και έχουσα τας χείρας επί των λαγόνων εφαίνετο ότι
προσείχεν εις την χύτραν, αλλ’ η προσοχή της όλη εστρέφετο προ τον Μανώλην.
“Κατέχετε είντα γυρίζει και λέει;” Εξηκολούθησεν ο Μανώλης. “Πώς θα με
δέση λέει ... .ανέν πάρω το Πηγιό ...”
Η Πηγή εκάθησεν εκ νέου και ήρχισε να συδαυλίζη την φωτιάν με πυρετώδη
ενεργητικότητα. Ο δε Στρατής παρετήρει άναυδος τον Μανώλην και εφαίνετο
ότι μετά δυσκολίας συνεκράτει μίαν φράσιν:
“Εκουζουλάθηκες. μωρέ;”
“Μα είντα διαόλου δέσιμο θα μου κάμη δεν καταλαβαίνω,” επέμεινεν ο
Μανώλης. “Καταλαβαίνεις απατός σου, Στρατιό;”
Αλλ’ ο Στρατής ανεπήδησεν.
“Είντα λόγια ‘ν’ αυτά που λες!” Ανεφώνησε. “Σα δε κατές να μιλής να μη
μιλής!”
“Είντά ‘πα!” είπεν ο Μανώλης κατάπληκτος. “Ψέμματα θαρρείς πως σου το
λέω; Σα δε μου πιστεύγεις να ρωτήξης και τη μάνα μου ... Ο Τερερές φοβερίζει
πως θα με δέση.”