Πατούχας του Ιωάννη Κονδυλάκη - Ευθυμογράφημα

Η κλασσική βιβλιοθήκη του Ovi
τον αφήση να χαρή και αυτός την νεότητά του ένα ή δύο έτη. Το κακόν μόνον
ήτο ότι ο Μανώλης με την απειρίαν και την υπερβολικήν του ζέσιν εφαίνετο ότι
θα παρεσύρετο πέραν του δέοντος εις της νεότητος την τρέλλαν.
Εις αυτήν την αμηχανίαν ευρίσκετο ο Σαϊτονικολής, ότε η Ζερβούδαινα
του ανήγγειλε με όλα της γλώσσης τα τραγικά επιφωνήματα το επεισόδιον
της στάμνας. Ο Σαϊτονικολής εγέλασε, χωρίς να το θέλη, τούτο δε εξήψεν έτι
μάλλον την χήραν και του είπε να συμμαζέψη το γυιό του, διότι και αν αυτή
δεν είχε άνδρα, ήτο και μόνη ικανή να του τον στείλη καμμιά μέρα με σπασμένη
την κεφαλή. Αφού είχαν δώση λόγο να πάρη την κόρη του Θωμά, τι ήθελε με
τη θυγατέρα της; Εκτός αν τα χάλασαν, ότε ... το πράγμα ήτο διαφορετικόν.
Με την τελευταίαν φράσιν επραΰνθη ολίγον η έξαψίς της και με ηρεμώτερον
τρόπον εξηκολούθησεν:
“Εμένα μαρέσει το Μανωλιό, σου τώπα κιάλλη φορά, και χαρά μου θα τώχα
να τόνε κάμω γαμπρό. Στην ιδέα μου είνε ο καλλίτερος νέος του χωριού κιάς
λένε ό,τι θένε οι ζηλιάρηδες· είνε μια ολιά άπραγος, μα με τον καιρό θα πάρη
πράξι και θα ζήση με τη γυναίκα του ευτυχισμένα, ως έζησες κιαπατός σου με
το Ργινιό. Κατά μάνα κατά κόρη, δε λένε; μα τουλόγου σου, σαν να χάθηκε ο
καιρός, εβιάστηκες και πήες κέπιασες χέρα με το Θωμά ... .Καλά το λένε πως
αργεί ο φρόνιμος να σφάλη, μα σα σφάλη καλά σφαίνει. Καλέ, εχαθήκανε η
κοπελλιές απού το χωριό;”
Και θα έκανε πολύ δυσαρέστους διά την Πηγήν συγκρίσεις αν δεν την
ανεχαίτιζεν οργίλη συνοφρύωσις του Σαϊτονικολή.
Περιωρίσθη λοιπόν να είπη:
“Η Πηγή είνε καλή κοπελλιά δε λέω όχι· μα το χωριό έχει άλλες εκατό φορές
καλλίτερες.”
“Καλή κακή αυτή θα πάρη,” είπεν ο Σαϊτονικολής εντόνως. “Εγώ το λόγο μου
δεν τόνε δίδω δυο φορές. Η Πηγή μαρέσει μένα και ταρεσκούμενο ταθρώπου
το καλλίτερο του κόσμου.”
“Μα να δούμε είντα λέει κι ο Μανώλης. Σαρέσει του λόγου σου, μα ταρέσει
κιαυτουνού που θα τήνε πάρη;”