Πατούχας του Ιωάννη Κονδυλάκη - Ευθυμογράφημα

More documents

Recommendations

Info

Η κλασσική βιβλιοθήκη του Ovi“Να κάμης ότι θες και να πάψης να με ζαλίζης,” είπεν η χήρα με αιφνιδίαντραχύτητα. “Ω διάολε…”Έπειτα, ως μετανοήσασα διά την άδικον παραφοράν της, ανεστέναξε καιεφαίνετο ετοίμη ναρχίση να κλαίη.Τα παιδιά, τα οποία κατά το απόγευμα έπαιζαν εις τον δρόμον, ανεφώνησανμετ’ ολίγον: «Ο Πατούχας! ο Πατούχας!» Και η χήρα ανασκιρτήσασα, έτρεξενεις την θύραν και με συγκίνησιν, ήτις την έκαμε να τρέμη σύσσωμος, είδε τονΜανώλην ερχόμενον. Ήτο λερωμένος και παρηλλαγμένος, αλλ’ ανδρωδέστερος.Τα μαλλιά του είχαν παραμεγαλώση και η αταξία των έδιδεν εις την μορφήντων κάτι τι το θηριώδες. Διά να μη είνε εντελώς ασκεπής, είχε δέσει περί τηνκεφαλήν του μαύρον μανδήλι, από το οποίον εξέφευγε προς τα επάνω θύσανοςτριχών, ορθούμενος ως λοφίον αγρίου. Ίουλοι είχον πλαισιώση το ηλιοψημένονπρόσωπόν του και εις το επάνω χείλος του εμαύριζεν ο αυξηθείς μύσταξ. Αλλ’εις την χήραν εφάνη ούτω ωραιότερος, διότι ήτο ανδρωδέστερος και η δασύτηςενέτεινε την ρωμαλέαν εντύπωσιν, ήτις κυρίως την συνεκίνει και την έθελγε.“Είντα κάνει το Μαρούλι;” εφώναξεν ο Μανώλης άμα την είδε. “Πούνε;”Αλλά το Μαρζούλι είχεν ήδη απέλθη εις της θείας της.“Κ’ είντα λέει;” Επανέλαβεν ο Μανώλης. “Δε με θέλει ακόμη;”“Τα ίδια. Πνίγεται, σκοτώνεται, δε θέλει.”“Θέλει δε θέλει εγώ θα τήνε πάρω, θα τήνε κλέψω κίδια απόψε, θαρρώ.”Η χήρα έκαμε χειρονομίαν αιφνιδίας αποφάσεως και είπε:“Κλέψε τηνε ... Είντα να σου ‘πώ κ’ εγώ; Και τα χείλη της έτρεμον.”“Θαρθή απόψε ή θα ξωμείνη στο Πετρούνι;”“Όι, θαρθή,” είπεν η χήρα μετά στιγμιαίον δισταγμόν.Ο Μανώλης επροχώρησεν εις το χωριό σιγοτραγουδών:
Ιωάννου Κονδυλάκη - Πατούχας“Διάλε τσ’ αποθαμένους μου οφέτος κιάν αφήσω,Παρά να βρω να παντρευτώ να μην παραλοΐσω.”Πανταχόθεν του απηυθύνοντο χαιρετισμοί από άνδρας και γυναίκας: «Καλώςώρισες, Μανωλιό!» Τινά δ’ εκ των παιδίων, τα οποία τον είδαν, προέτρεξαν ναδώσουν την καλήν είδησιν εις την μητέρα του. Αλλ’ ο Μανώλης, αντί να μεταβήεις το πατρικόν ή άλλο συγγενικόν σπίτι, ενεφανίσθη εις την πλατείαν τηςΑγίας Αικατερίνης, όπου οι νέοι έπαιζαν τον ποταμόν, ενώ τα παιδία έκρουανμανιωδώς και αδιακόπως σήμαντρον κρεμάμενον εις τον κορμόν γηραιάςνερατζιάς. Ο ποταμός έκανε τον γύρον της εκκλησίας, ότε έξαφνα ηκούσθη ηφωνάρα του Μανώλη:“Άντρες τα ‘ρίζουν τα Σφακιά κι’ άντρες τα πολεμούνε!”Κι’ ορμήσας υπερεπήδα τον ένα μετά τον άλλον όλους τους παίζοντας, έπειταδε έσκυψε και στηρίξας τας χείρας επί των γονάτων του, ετάχθη εις το άκροντης γραμμής. Εκείθεν στρέψας την κεφαλήν, χωρίς ν’ ανασηκωθή, εφώναξεπρος τους ηλικιώτας και φίλους:“Είντα κάνετε, μωρέ κοπέλια; Καλά ‘στε;”Εις τον ενθουσιασμόν του παιγνιδιού είς εκ των νέων επρότεινε να διατρέξουνμε τον ποταμόν το χωριό. Η πρότασίς του έγινε δεκτή και ο ποταμός ηκολούθησετας ανωμάλους και ανωφερικάς οδούς του χωριού. Βαθμηδόν δε επροστίθεντοκαι άλλοι και η γραμμή του ποταμού έγινεν εκτενεστάτη.Είχεν αρχίση να σκοτινιάζη όταν έφθασαν εις το άκρον του χωριού, όπου τοσπίτι της Ζερβούδαινας. Ο δε Πατούχας υπερεπήδα ανά δύο τους συμπαίζονταςμε κραυγάς ενθουσιασμού, διά να τον ίδη η Μαργή. Αλλ’ η Μαργή δεν είχενεπιστρέψη ακόμη από το Πετρούνι. Μόνον η χήρα ενεφανίσθη και εύρε τρόποννανταλλάξη ολίγας λέξεις ταπεινοφώνως με τον Μανώλην.Η Σαϊτονικολίνα είχεν εξέλθη προς αναζήτησίν του και μετ’ ολίγον τονσυνήντησε καθ’ οδόν αλλ’ εις μάτην επροσπάθησε να τον παραλάβη εις τοσπίτι, όπου θα συνηθροίζετο όλη η οικογένεια. Ο Μανώλης εδείπνησεν ειςτου Αστρονόμου. Λαβών δε έπειτα το κλειδί του σπιτιού του διά να κοιμηθήεκεί την νύκτα, εξήλθε και επανεύρε διαφόρους φίλους του και ήρχισαν ναπεριέρχωνται τα σπίτια. Παντού εύρισκαν πλουσίας τραπέζας, τραγούδια
Page 1 and 2:
Κλασσική βιβλιοθήκ
Page 3 and 4:
Ιωάννου Κονδυλάκη -
Page 5 and 6:
Page 7 and 8:
Page 9 and 10:
Page 11 and 12:
Page 13 and 14:
απαράλλακτα την φρ
Page 15 and 16:
Page 17 and 18:
Page 19 and 20:
Page 21 and 22:
Page 23 and 24:
Page 25 and 26:
Page 27 and 28:
Page 29 and 30:
Page 31 and 32:
Page 33 and 34:
λεπτόν μειδίαμα ο Σ
Page 35 and 36:
“Θεόψυχά μου!”Ιωά
Page 37 and 38:
Page 39 and 40:
Page 41 and 42:
Page 43 and 44:
Page 45 and 46:
Page 47 and 48:
Page 49 and 50:
Page 51 and 52:
Page 53 and 54:
Page 55 and 56:
Page 57 and 58:
Page 59 and 60:
Page 61 and 62:
Page 63 and 64:
Page 65 and 66:
Page 67 and 68:
Page 69 and 70:
Page 71 and 72:
Page 73 and 74:
Page 75 and 76:
Page 77 and 78:
Page 79 and 80:
Page 81 and 82:
“Πέρα πήαινα στη ρ
Page 83 and 84:
“Κιαμ’ είντα θα το
Page 85 and 86:
Page 87 and 88:
Page 89 and 90:
Page 91 and 92:
Page 93 and 94:
Page 95 and 96:
Page 97 and 98:
Page 99 and 100:
Page 101 and 102:
Page 103 and 104:
Page 105 and 106:
Page 107 and 108:
Page 109 and 110:
Page 111 and 112:
Page 113 and 114:
Page 115 and 116:
Page 117 and 118:
Page 119 and 120:
Page 121 and 122:
Page 123 and 124:
Page 125 and 126:
Page 127 and 128:
Page 129 and 130:
Page 131 and 132:
Page 133 and 134:
Page 135 and 136: Ιωάννου Κονδυλάκη -
Page 137 and 138: “Όι, δεν είδα.”Ιωά
Page 139 and 140: θα μεβασάνιζες ετσ
Page 157 and 158: μη σε γνοιάζη.”Ιωά
Page 185: Ιωάννου Κονδυλάκη -
Page 191 and 192: εξήστραψεν εις τα μ
show all

Πατούχας του Ιωάννη Κονδυλάκη - Ευθυμογράφημα

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?