Πατούχας του Ιωάννη Κονδυλάκη - Ευθυμογράφημα

Ιωάννου Κονδυλάκη - Πατούχας
Κεφάλαιο 6.
Τωόντι ο Μανώλης δεν ήτο ευχαριστημένος με τα πράγματα όπως τα είχε
κανονίση ο πατέρας του. Τα έθιμα και οι λόγοι, δι’ ων ο Σαϊτονικολής
εδικαιολόγει την αναβολήν του γάμου δι’ έν έτος και ίσως περισσότερον,
δεν είχον, κατά την κρίσιν αυτού, καμμίαν πραγματικήν αξίαν. Ήτo τάχα ανάγκη
να έχη κατοικίαν ιδιαιτέραν, αφού μ’ εκείνην που ηγάπα ηδύνατο να ζήση και
εις σπήλαιον και εις το ύπαιθρον ακόμη ευτυχής; Με το Πηγιό και αχυρώνας
θα του εφαίνετο παλάτι. Η ευτυχία του ήτο πολύ καλόβολη. Εκείνο όμως που
δεν ηδύνατο παντάπασι να ενοήση ήτο ότι τον εθεώρουν ακατάλληλον ακόμη
προς γάμον. Και έλεγαν ότι δε ήτο καιρός του, χωρίς να τον ερωτούν και αυτόν,
χωρίς να ερωτήσουν και τον νοικοκύρην, όστις, κατά την παροιμίαν, ξέρει όσα
δεν ξέρει ο κόσμος όλος.
Και δεν είπε μεν τίποτε, αλλ’ έδειξε την δυσαρέσκειάν του με την κατηφή
απροθυμίαν με την οποίαν εξετέλει την εργασίαν που του ανέθηκεν ο
Σαϊτονικολής, να συγκομίζη πέτρας και άλλα υλικά διά την οικοδομήν της
μελλούσης κατοικίας του. Η δυσαρέσκειά του δ’ εξεθύμαινεν εις την ράχην
του ημιόνου, με τον οποίον μετεκόμιζε τας πέτρας εκ του λατομείου. Τόσον
εκακομεταχειρίζετο το ταλαίπωρον ζώον, ώστε, ενώ έως τότε ήτο πράον και