Selef ilik

murları marifetiyle yapıldığının tesbit edilememesi
sebebiyle reddetmişti. Bu şartlar altında sorulması
gereken soru belki de şu olmalı: Neu Ulm örneğinde
olduğu gibi bazılarını radikalleştirip teröre
yönlendiren, bazılarını da istihbarat elemanı olarak
maaşa bağlayan ‘‘devlet güvenlik birimleri’’, Almanya
bağlamında söz konusu olan ‘‘Sauerland grubu’’,
‘‘Uluslararası Cihad Birliği (IJU)’’, ‘‘Küresel İslami
Medya Cephesi (GIMF)’’, ‘‘Özbekistan İslami Hareket
(IBU)’’ ve yine istihbarat raporlarında geçen birçok
irili ufaklı terör hücrelerinde acaba hangi rolleri
oynuyorlar? 2012 yılında Almanya’nın kentlerinde
ücretsiz mushaf dağıtan ve 25 milyon tane dağıtılacağını
iddia eden ve sosyal yardımdan geçinen
bir kişinin arkasında hangi güçler var? İslamofobik
bir ortamın oluşmasında önemli bir etken olan bir
istihbaratçı, 3 Ekim 2010 tarihli Frankfurter Allgemeine
Zeitung’a verdiği demeçte meşhur ettikleri
bir selefi için ‘‘heyecanlandıran bir deney, sahneyi
hareketlendiriyor’’ demesi ilginç değil mi?
Bugüne kadar bir taraftan dışardaki finans kaynaklarını
bildikleri halde, devletin al-i menfaatleri
itibariyle gözardı ettikleri, diğer taraftan bizzat besleyerek
destekledikleri selefizmin gençler nezdinde
ilgi uyandırmasının ayrı bir sebebi de, İslamofobik
bir hava oluşturup, daha sonra da vasat yolu
tercih eden İslami cemaatlerin dışlanarak devlet
eliyle karikatürize edilmesiydi. Anayasa koruma
dairelerinin selefizmi ‘‘İslamcılık’’ başlığı altına
yerleştirerek 5 bir taraftan korkunç cinayetlerin ve
uluslararası terörizmin İslam ve Müslümanlarla
bağdaştırılarak tanımlaması, yine aynı başlık altında
İslami cemaatlerin ‘‘dini ve kültürel kimliği güçlendirme’’
6 faaliyetlerini sayması meselenin başka
bir boyutu. Güvenlik birimleri bu stratejileriyle
en temel dini talepleri bile şiddetçi selefist akımlar
kategorisi altında tanımlayıp cihad kavramının da
‘‘kutsal savaş’’ olarak, şiddet yanlısı selefist tanımına
benzer şekilde tercüme edilmesi örneğinde olduğu
gibi farklı okumaları bilinçli olarak marjinalleştirdi.
Bugünlerde de yine Almanya çapında İslami cemaatlere
baskı yaparak ‘‘gelin selefizme karşı birlikte
mücadele edelim’’ çabası yürütülmektedir.
Müslümanlardan ve İslami cemaatlerden
beklenen bu çabaya girişilmeden önce güvenlik
birimlerinin cevaplaması gereken başlıca soru
belki de şudur; bütün bu tutarsız yaklaşım ve
uygulamaların asıl gayesi nedir?
Dipnotlar:
1) Almanya’da anayasayı koruma daireleri iç istihbarat
birimleri olarak federal ve eyalet yapılanmasıyla
özgürlükçü temel düzene karşı ekstremist çabaları
izleyip raporlamakla yetkilendirilmiştir, bkz. § 3
BVerfSchG (Federal Anayasa Koruma Yasası)
2) Bkz. Salafistische Bestrebungen in Deutschland
(Almanya’da selefist akımlar), Bundesamt für
Verfassungsschutz und Landesbehörden für Verfassungsschutz
(Federal ve Eyalet Anayasa Koruma Daireleri),
Nisan 2012; Bundesverfassungsschutzbericht
(Federal Anayasayı Koruma Raporu) 2010, S. 205 f.,
229-232, Temmuz 2011
3) Bielefeldt Heiner, Das Islambild in Deutschland,
Zum öffentlichen Umgang mit der Angst vor
dem Islam, Nisan 2008
4) Elsässer Jürgen, Terrorziel Europa, Das gefährliche
Doppelspiel der Geheimdienste, (Terör hedefi Avrupa,
İstihbarat birimlerinin tehlikeli ikili oyunu) 2008
5) Bak. Salafistische Bestrebungen in Deutschland,
S. 5; Verfassungsschutzbericht 2011 NRW, S.
19 ff.; 189, 190 ff.
6) Federal ve İstihbarat raporlarının tamamı yerine
Bundesverfassungsschutzbericht (Federal İstihbarat
raporu) 2010, 175;
MART 2013 • SAYI 219 • PERSPEKTİF
39