CPBS ปีที่ 1 ฉบับที่ 1

วารสารบริหารธุรกิจและการบัญชี มหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ
ปีที่ 1 ฉบับที่ 1 เดือนมกราคม – มิถุนายน พ.ศ. 2560
23
ขายเส้นไหมและวัสดุอุปกรณ์ในการผลิต จัดหาแหล่งเงินทุน พัฒนาเทคโนโลยีการผลิต สร้างความแตกต่าง
ทางการแข่งขัน สร้างความพึงพอใจโดยอาศัยคุณภาพและบริการ
ด้านการตลาด พบว่า การจัดการธุรกิจผ้าไหมของกลุ่มสตรีทอผ้าไหม อำเภอชนบท จังหวัดขอนแก่น
คือ ผลิตภัณฑ์มีชื่อเสียงที่ยาวนาน ผลิตภัณฑ์มีความละเอียดและประณีต และผลิตภัณฑ์ที่ผลิตออกมาแต่ละ
ครั้งมีคุณภาพใกล้เคียงกัน ทั้งนี้อาจเป็นเพราะว่า กลุ่มสตรีผ้าไหมมีการก่อตั้งมาตั้งแต่สมัยปู่ย่าตายายจนถึงรุ่น
หลังๆในปัจจุบัน จึงทำให้มีการสร้างกลุ่มกลุ่มสตรีทอผ้าไหม และมีการทำธุรกิจผ้าไหมที่มีชื่อเสียงมายาวนานถึง
ปัจจุบัน ซึ่งไม่สอดคล้องกับงานวิจัยของ เมธาวี สุ่มมาตย์ (2556) ได้ศึกษาเรื่องการจัดการธุรกิจของกลุ่มธุรกิจ
กลุ่มทอผ้าไหมบ้านหวายหลึม ตำบลมะบ้า กิ่งอำเภอทุ่งเขาหลวง จังหวัดร้อยเอ็ด จากการศึกษา พบว่า
การตลาดนั้นกลุ่มให้ความสำคัญกับ สถานที่จำหน่ายและ ด้านผลิตภัณฑ์โดยเน้นที่ลายของผ้าเป็นส่วนใหญ่
ประเภทผลิตภัณฑ์มี 3 ชนิดคือ ผ้าไหมมัดหมี่ ผ้าพื้นและผ้าไหมหางกระรอก โดยกำหนดราคาจากลายและ
คุณภาพของผ้าไหม รวมถึงตำหนิของผ้ากลุ่มมีจุดแข็ง คือ ผลิตสินค้าที่มีมาตรฐานผลิตภัณฑ์ชุมชน เนื้อผ้ามี
ความหนา สีสันสวยงาม กลุ่มยังได้ความรู้จากการอบรมศึกษาดูงานต่าง ๆ และมีการวางแผนรวมกันอย่าง
ต่อเนื่อง ด้านจุดอ่อนนั้น คือวัตถุดิบที่มีราคาแพงทำให้ต้นทุนสูง บวกกับสมาชิกมีฐานะยากจนไม่มีเงินทุน
เพียงพอในการผลิตกลุ ่มยังไม่สามารถช่วยเหลือสมาชิกทุกคนในกลุ่มเนื่องจากเงินทุนของกลุ่มก็มีน้อย แหล่ง
จำหน่ายนั้นไม่มีแหล่งจำหน่ายประจำ โอกาสของกลุ่มเพื่อให้เกิดความก้าวหน้า คือ ถ้าหากกลุ่มดีรับการ
สนับสนุนทางการเงินมากกว่าขึ้น จัดให้มีการส่งเสริมทางตลาดให้เข้มข้นขึ้นมากกว่าเดิม โดยยังคงเอกลักษณ์
ของกลุ่มไว้เหมือนเดิม ส่วนอุปสรรคที่กลุ่มต้องเผชิญ คือ มีคู่แข่งจำนวนมาก วัตถุดิบท้องถิ่นมีน้อย ไม่มีตลาด
ในการจำหน่ายประจำ ดังนั้น จากจุดแข็ง จุดอ่อน โอกาส และอุปสรรคสามารถกำหนดกลยุทธ์ได้ดังนี้ กลยุทธ์
การพัฒนาการส่งเสริมการตลาด กลยุทธ์การสร้างเครือข่ายการขาย กลยุทธ์การพัฒนาการบรรจุภัณฑ์ กลยุทธ์
การพัฒนาผลิตภัณฑ์ การจัดหาแหล่งเงินทุนกลยุทธ์พัฒนาเทคโนโลยี กลยุทธ์การสร้างความแตกต่างทางการ
แข็งขัน กลยุทธ์สร้างความพึงพอใจโดยอาศัยคุณภาพและบริการ กลยุทธ์การพัฒนาการตลาดและชุมชน กล
ยุทธ์การกำหนดราคากลยุทธ์หารพัฒนาที่ตั้งและสถานที่ทำการผลิต
ด้านองค์กร พบว่า การจัดการธุรกิจผ้าไหมของกลุ่มสตรีทอผ้าไหม อำเภอชนบท จังหวัดขอนแก่น คือ
ผู้นำเป็นที่ยอมรับของสมาชิกกลุ่มและหน่วยงานภายนอก ทราบถึงระเบียบ ข้อบังคับของกลุ่ม และผู้นำมี
ความคิดริเริ่มสร้างสรรค์ ทั้งนี้อาจเป็นเพราะว่า ผู้นำเป็นที่ยอมรับของสมาชิกในกลุ่ม เป็นผู้นำที่ดีต่อองค์กร
และเป็นผู้ที่มีความคิดสร้างสรรค์ให้แก่องค์กร ซึ่งสอดคล้องกับงานวิจัยของ ศิวพร บุญชูวิทย์ (2555) ได้ศึกษา
การจัดการเชิงกลยุทธ์ธุรกิจผ้าไหมมัดหมี่ของกลุ่มทอผ้าอำเภอหนองสูง จังหวัดมุกดาหาร พบว่า ได้มีการจัดตั้ง
กลุ่ม เพื่อส่งเสริมสนับสนุนการประกอบอาชีพ การมีงานทำและเพิ่มรายได้ให้กับสมาชิกและครอบครัว และ
เพื่อสร้างความสามัคคีของสตรีในหมู่บ้าน ให้มีส่วนร่วมรับผิดชอบในกิจกรรมการพัฒนาท้องถิ่นของตนเองมาก
ขึ้น สถานการณ์ทางด้านสังคมและเศรษฐกิจของกลุ่ม พบว่าสตรีที่มีอายุต่ำกว่า 50 ปี มันไม่นิยมการทอผ้าและ
มีฐานะยากจน ร้อยละ 85.00 ประกอบอาชีพเกษตรกรรมเป็นอาชีพหลัก ทางด้านเศรษฐกิจ พบว่าสมาชิกมี
รายได้จากการเกษตร และรายได้นอกการเกษตรเฉลี่ยครัวเรือนละ 49,502.13 บาทต่อครัวเรือนต่อปี และมี
รายได้จาการทอผ้าไหมปีละ 20,689.00 บาทต่อครัวเรือนต่อปี การจัดการผ้าไหมนั้นมี 4 ขั้นตอน
ประกอบด้วยการฟอก การย้อม การมัดหมี่ และการทอผ้า พบว่า ร้อยละ98.80 ของสมาชิกใช้สีเคมีในการย้อม
ไหม เส้นไหมที่ใช้ในการผลิตผ้าไหมนั้นได้จากการซื้อ โดยร้อยละ 91.30 ของสมาชิกทอผ้าไหมแบบสองตะกอ
ส่วนการออกแบบลายผ้าไหมลายผ้าไหมของสมาชิก พบว่า ร้อยละ 81.30 ของสมาชิกเป็นผู้ออกแบบลายเอง
ส่วนปริมาณการผลิตในแต่ละปีโดยเฉลี่ย 44.31 เมตรต่อครัวเรือนต่อปี โดยมีช่วงเวลาผลิตคือช่วงเดือน
มกราคม – เมษายน สำหรับปัญหาด้านการผลิตผ้าไหม พบว่า ผลิตได้ไม่เพียงพอต่อความต้องการของตลาด