Wederopbouw%20in%20Schiedam%20deel%201

Omslagen van De Schiedamse Gemeenschap
1 ste Jaargang nr 2, april 1949
‘Achtentwintig van de 126 woningen, die in de Klein Babberspolder aan de
Vlaardingerdijk tegenover de werf Wilton worden gebouwd, zijn op het ogenblik
zover, dat zij in gebruik genomen kunnen worden. Het betreft hier zogenaamde
strookbouw, huizenrijen van drie verdiepingen, die los van elkaar staan, zodat
men aan alle kanten zon en licht ontvangt. De ruimten tussen de huizenstroken
– circa 22 meter – wordt bestemd voor gemeenschappelijke tuinen en
kinderspeelplaatsen.’
2 de Jaargang nr 1 en 2, maart-april 1950
‘Trots en krachtig rijst het moderne Schiedam op uit de vergane glorie van het oude
stadje. Nog slechts vaag herinnert de bloeiende woon- en werkstad langs de Maas,
dat steeds de trots van zijn burgers kon zijn, omdat het in eenvoud goede dingen
tot stand bracht.
Steef Zoetmulder heeft in een enkele gedachte het stille verleden met het
vooruitstrevende heden op de omslag van dit nummer samengebracht en daarmee
ook de inhoud gekarakteriseerd. Want Schiedam kijkt op 18 Maart bij de viering
van het 675-jarige bestaan niet op de eerste plaats naar het verleden, al is het
dankbaar voor wat voorgaande geslachten presteerden.’
3 de Jaargang nr 3, juni 1951
‘De Oostkant van de stad is nooit af geweest. Ongemerkt sprongen trams en
auto’s over het stuk onbebouwd Rotterdam Schiedam binnen. Nu staat er de
Torenflat als een kolossale affiche tegen de lucht gezet: “Dit is Schiedam. Het
nieuwe Schiedam”. Het Schiedam, dat door particulier initiatief en stimulerende
overheidszorg een gebouw rijker werd. ... Schiedam is een nieuw representatief
gebouw rijk. Het heeft er zijn entree voor de komende tientallen jaren mee bepaald.
Het is bezig de buitenkant in overeenstemming te brengen met zijn standing. Het
oude hart wordt tegelijk aangepakt.’
4 de Jaargang nr 1, maart 1952, Van Riebeecknummer
‘In deze dagen valt van Riebeeck’s schaduw over Schiedam. Over de moderne
stad met haar winkel- en woongalerijen, waarlangs het verkeer in nooit eindigende
stroom een weg naar havens en industrieën zoekt. ... Verleden en heden zijn in
zijn figuur samengeklonken, omdat de rustige vanzelfsprekendheid waarmee het
stadhuis de eeuwen over zich heen zag gaan evenveel deel was van zijn wezen
als de naarstige vooruitstrevendheid, waarmee nog geen jaar oude gebouwen aan
de toekomst gestalte geven.’
Ontwerp Steef Zoetmulder
05