Wederopbouw%20in%20Schiedam%20deel%201

84
en de wetenschappelijke onderbouwing, neergelegd in het Memorandum over
de stedenbouwkundige ontwikkeling van Schiedam uit 1949. Zij maken het
groensysteem in Nieuwland onderdeel van de hiërarchische opbouw van de
groenstructuur in de hele stad en zijn directe omgeving. Deze verloopt van
groot naar klein: van vrije natuur buiten de stad en één groot stadspark, naar
volkstuinen, sportterreinen, begraafplaatsen, groenstroken, om uit te komen op
wijk- en buurtparkjes en speelterreinen en te sluiten bij openbare binnenterreinen
en privé-tuinen.
In een artikel in De Schiedamse Gemeenschap, ‘Een stadswijk in het groen’,
legt Schipper de betekenis uit van de twintig ha openbaar groen in Nieuwland
en de vele singels en waterpartijen. Zij nemen niet alleen de praktische taak van
de verdwenen poldersloten over om water te bergen. ‘Het water brengt in iedere
park- en plantsoenaanleg een aangename afwisseling en verlevendigt het geheel.
De spiegeling van gebouwen en beplanting in het watervlak, de weerkaatsing
hierin van de zon en de schaduwwerking van langs de oevers aangebrachte
beplantingen hebben hun bekoorlijkheden. Voorts verhogen allerlei watervogels en
siervissen de aantrekkelijkheid van het geheel.’ (J.J. Schipper, 1954)
Vogelvlucht recreatiegebied Nieuwland, nabij de Vlaardingerdijk, J.J Schipper 1954
In Nieuwland zijn de groenvoorzieningen ten noorden van de Vlaardingerdijk
gedacht als wijk- en buurtparkjes en groenstroken. Ze zijn direct of indirect
verbonden met de groene wig die vanuit het buitengebied met onder andere de
Poldervaart diep in het stadscentrum dringt tot aan de Nieuwe Damlaan. Het
groene ensemble In Nieuwland bestaat uit verschillende onderdelen, die direct
aansluiten op Volkstuinencomplex Vijfsluizen en de begraafplaats Beukenhof (zie
het betreffende hoofdstuk): het wandelpark tussen de Dr. Schaepmansingel en
de Vlaardingerdijk, het recente metrostation Troelstralaan, de voormalige R.K.
begraafplaats en een wandelgebied bij de Stulemeijerlaan.
In bovengenoemd artikel schrijft Schipper over het Nieuwlandse recreatiegebied
dat tussen de Vlaardingerdijk, de Burgemeester Van Haarenlaan en de Dr
Schaepmansingel ligt: ‘Staande op de Vlaardingerdijk, die ongeveer 5 meter boven
het niveau van Nieuwland ligt, voelt de beschouwer aanstonds te maken te hebben
met een stadswijk die in poldergebied is gelegen.’ Just dat dijkbeeld wilde hij
daarom behouden.
De meeste doorgaande wegen zijn voorzien van laanbeplanting, zowel de
cirkelwegen als radiaalwegen. Een bijzondere vorm van openbaar plantsoen is
de met bomen beplante en van een singel voorziene parkway, de Burgemeester
Van Haarenlaan. Deze parkway heeft nog een vrij oorspronkelijk karakter. In
radiale richting vormt de Ruijs de Beerenbroucklaan en de Torbeckesingel
een dwarsverbinding met de singel en groenstrook langs de Burgemeester
Honnerlage Gretelaan. Dit versterkt het openbare karakter van de hieraan gelegen
voorzieningen. Door recente transformatie heeft het een deel van het naoorlogse
karakter verloren.