Superspar Springbok - Nuwe dimensies

Tafelberg, jou lekker ding!
Kaapstad – Kapenaars kan met trots sê, dat hulle aan die voet
van een van die sewe natuurwonders woon.
Volgens ‗n internasionale peiling is Tafelberg as een van die
wêreld se sewe natuurwonders gekies.
Ander bestemmings wat die lys gemaak het, is die Amasoneoerwoud,
Argeninië se Iguaza-watervalle, Suid-Korea se Jejueiland,
Indonesië se Komodo, die Fillipyne se Puerto Princesa
ondergrondse-rivier en Vietnam se Halong-baai.
Die Switserse organisasie wat die peiling georganiseer het,
New7Wonders, het egter gesê die finale uitslae sal eers vroeg in
2012 aangekondig word.Tanzanië se Kilimanjaro, die Dooie See
en die Grand Canyon in Amerika het nié volgens die voorlopige
uitslae, die paal gehaal nie. (Nuus24)
It is never too late to become what you might have been.
Jerigo se mure
Jerigo is 'n dorp naby die Jordaanrivier in die Wesoewer van die
Palestynse gebiede. Die dorp het 'n bevolking van 20,000 en le
meer as 250 meter onder die seevlak, sowat 16 km noord van die
Dooie See. Hy is die laagliggendse bewoonde dorp ter wêreld.
Daar word ook beweer dat hy die oudste dorp ter wereld is wat
ononderbroke bewoon is. Die Ou Testament verwys na Jerigo as
die "Stad van Palmbome". Standhoudende fonteine het duisende
jare lank van hom 'n aantreklike plek vir menslike bewoning
gemaak. In die Bybelse tradisie is dit die plek waar die Israeliete
onder Josua aangekom het na hul ballingskap in Egipte.
Argeoloe het meer as 20 opeenvolgende bewoningsperiodes
opgegrawe. Die oudste een dateer van 9000 v.C., wat byna die
heel begin was van die Holoseen-epog van die aarde se
voorgeskiedenis.
'n Nuwe skoolinspekteur word aangewys vir die gr.4-klas in
'n skool in Soweto. Hy word aan die klas voorgestel deur
me. Wesizwe. Sy se aan die klas: "Ek gaan die inspekteur wys
hoe slim julle is. Ek gaan hom vra om julle 'n vraag te vra."
Die inspekteur besluit toe op 'n Bybelvraag, en vra: "Klas
wie het Jerigo se mure afgebreek?" 'n Minuut lank is daar
algehele stilte. Toe steek Sipho sy hand op. "Meneer," sê hy, "ek
weet nie wie dit was nie, maar dit was nie ek nie." Die inspekteur
kyk na die onderwyseres vir 'n verduideliking. "Wel," sê sy, "ek
ken Sipho al van die begin van die jaar af. As hy sê dit was nie hy
nie, sal ek hom glo. Die kind lieg nooit." Die inspekteur is
heeltemal geskok oor die totale onkunde, en storm na die hoof se
kantoor en vertel hom wat gebeur het.
"Kyk," sê die hoof, " ek ken die kind nie, maar ek gesels soms
met sy onderwyseres en ek glo haar. As sy glo Sipho is
onskuldig, dan is hy." Einde raad gryp die inspekteur die hoof se
telefoon en bel die minister van onderwys. Hy herhaal die storie
en vra haar wat sy van die skool se peil van opvoeding dink.Die
minister sug swaar en sê: "Eisj wena. Jy weet ek is baie besig. Ek
ken nie die
seun, die onderwyseres, of die hoof nie. Kry net drie kwotasies vir
die herstelwerk, dan kry ek my broer om dit te doen."
Too many people overvalue
what they are not and
undervalue what they are.
The History of ‘APRONS’
I don't think our kids know what an apron is.
The principal use of Grandma's apron was to protect the dress underneath
because she only had a few. It was also because it was easier to wash aprons
than dresses and aprons used less material. But along with that, it served as
a potholder for removing hot pans from the oven.
It was wonderful for drying children's tears, and on occasion was even used
for cleaning out dirty ears.
From the chicken coop, the apron was used for carrying eggs, fussy chicks,
and sometimes half-hatched eggs to be finished in the warming oven.
When company came, those aprons were ideal hiding places for shy kids...
And when the weather was cold Grandma wrapped it around her arms.
Those big old aprons wiped many a perspiring brow, bent over the hot wood
stove.
Chips and kindling wood were brought into the kitchen in that apron. From the
garden, it carried all sorts of vegetables. After the peas had been shelled, it
carried out the hulls.
In the fall, the apron was used to bring in apples that had fallen from the trees.
When unexpected company drove up the road, it was surprising how much
furniture that old apron could dust in a matter of seconds.
When dinner was ready, Grandma walked out onto the porch, waved her
apron, and the men folk knew it was time to come in from the fields to dinner.
It will be a long time before someone invents something that will replace that
'old-time apron' that served so many purposes.
Grandma used to set her hot baked apple pies on the window sill to cool. Her
granddaughters set theirs on the window sill to thaw. They would go crazy
now trying to figure out how many germs were on that apron.
I don't think I ever caught anything from an apron - but love...
Jerigo se mure
6
6
6