Rotterdam - Zuid - Els Bet Stedebouwkundige

etondorpen 16
Na de Eerste Wereldoorlog was de woningnood hoog en het gebrek aan traditionele
bouwmaterialen groot. Deze bijzondere omstandigheden maakten de weg
vrij voor experimenten in beton; een verondersteld snelle, efficiënte en goedkope
bouwwijze. Omdat particuliere bouwers het destijds lieten afweten vanwege de
hoge bouwprijzen en een tekort aan geschoolde bouwvakkers, nam de gemeentelijke
overheid het initiatief tot het bouwen in beton. Vanwege het experimentele
karakter werden meerdere bouwsystemen uitgeprobeerd. In Rotterdam waren
directeur van de Woningdienst A. Plate, architect van de Woningdienst J.J.P.
Oud en wethouder Sociale Belangen A.W. Heykoop (bijnaam ‘Arie Beton’) warme
pleitbezorgers van moderne bouwmethodes en –technieken. Zij waren de drijvende
krachten achter de totstandkoming van enkele betondorpen op Zuid. Op
basis van hun positieve oordeel over een gietbouwmethode die zij in Hamburg
en Bremen zagen, gaf het gemeentebestuur in augustus 1920 goedkeuring aan
enkele experimenten.
Luchtfoto uit de jaren dertig in noordelijke richting van Hillesluis en een stukje van Bloemhof. De betondorpen
Kiefhoek (links) en Stulemeijer II (midden) contrasteren qua kleur sterk met de omgeving. Uit.
Cusveller (1989) p.18 (KLM Aerocarto).
113