Rotterdam - Zuid - Els Bet Stedebouwkundige

en rond de centrale pleinenreeks. Het gewone volk woonde in de overige dwarsstraten
en vooral op het oostelijke deel van het eiland. Voor voorzieningen waren
de eilandbewoners aangewezen op de binnenstad. Tussen de woningen stonden
kantoren en bedrijven. Het betrof voornamelijk stuwadoors, expeditiebedrijven
en zeilmakerijen, en verder een kopergieterij, koffiepellerij, handelsdrukkerij en
een kartonnagefabriek. Voorbeelden hiervan zijn het voormalige kantoorpand
van de Stoomboot en Transportonderneming W.V.W. van Driel’s aan de Maaskade
113 (architectenbureau De Roos & Overeynder, 1915) en het zogenaamde
Hulstkampgebouw van de firma J. Laming & Sons aan de Maaskade 119-121
(architect J.P. Stok Wzn., 1889). De lege en brede kades waren ingericht als aanlegplaatsen
voor het binnenscheepvaartverkeer (bolders, balustrades, steigers).
Daar bevonden zich ook de voorzieningen voor de schippers, zoals koffiehuizen,
kappers, winkels voor dagelijkse levensbehoeften en cafés. Karakteristiek is de
rij bomen op de kades. Oorspronkelijk stonden deze kort voor de bebouwing. De
huidige bomen staan verder uit de rooilijn midden op de brede kades.
Prins Hendrikkade: overzicht. Prins Hendrikkade: detail.
Maaskade: detail. Prins Hendrikkade: steigers.
59