Sicco Roorda van Eysinga - zijn eigen vijand.pdf - Hans Vervoort

matrozen, die zich aan een stuk hout vastklemden, werden gered, de
vijfde, die zich bij hen bevond, verloor zijne krachten, en zonk weg
in de golven, op het oogenblik, dat hem eene hand ter redding werd
aangeboden. Het verhaal der geredden omtrent het vergaan van dit
schip was zeer treurig. Een ijlings ontstane orkaan had dermate op
dezen bodem gewoed, dat dezelve met den voorsteven ten afgrond
was gezonken, terwijl de schepelingen en passagiers slechts een
oogenblik, op den achtersteven, in den schrikkelijksten doodsnood
en jammerende wanhoop, hunne smeekbeden, bij radeloos handenwringen,
tot God hadden kunnen opzenden, daar zij dadelijk met het
zinkende schip, als een pijl, in de diepte werden verzwolgen!
Twee lieve kinderen van mijnen buurman SAK waren onder de
passagiers, en wie verbeeldt zich de smart van hunnen grijzen vader,
bij het vernemen dezer verpletterende tijding! Mijne droefheid, die
eenigszins bedaard was, werd op nieuw verlevendigd, te meer, daar ik
nogmaals het verscheiden mijner betreurde moeder moest melden, en
alzoo weder die snaren aanslaan, die immer der ziele geweldige
trillingen aanbrengen.
Ons huisgezin werd, kort na het afsterven mijner moeder, geheel
ontbonden. Mijn vader ging, tot herstel zijner gezondheid, en als
visitator der kerken en scholen, op reis, zoo als zulks in zijne reizen
reeds is beschreven. Mijne zuster SARA en mijn nichtje, die bij ons
te huis waren, traden in het huwelijk. Mijne jongere zusjes gingen
eerst naar de Franse school te Batavia, en vervolgens naar Europa
terug, en ik betrok een zeer lief huis, in een aangenaam oord, langs
den weg van Goenong Saharic."
In het boek "Joseph Kam, apostel der Molukken" (dr. I.H. Enklaar,
1963, uitg. Boekencentrum, Den Haag) staat een zeer korte samenvatting
van de belevenissen van ds. Sytze op de toernee die hij
ondernam, na de dood van zijn vrouw:
"Roorda had van de hem zeer welgezinde G.G. vergunning ontvangen
om tot herstel van zijn gezondheid een zeereis naar de Grote Oost te
mogen ondernemen; hij zou daar tevens de belangen der Kerk
kunnen behartigen. Roorda beschouwde zich nu als inspecteur voor
godsdienst- en onderwijszaken en tekende voortaan als `visitator'. Na
een verblijf van anderhalf jaar in Makassar (haast had hij blijkbaar
niet), voer hij in mei 1823 met de Rosalie naar de Molukken; de
koers ging langs de zuid, zodat hij begin juni een kort bezoek aan de
eilanden Wetter (Wetar) en Makissar (Kisar) en de daar wonende
christenen kon brengen.
Op 7 juni 1823 werd Roorda op Ambon door Kam van boord