Sicco Roorda van Eysinga - zijn eigen vijand.pdf - Hans Vervoort

zijn om deze brief te schrijven. Maar hij was er van overtuigd dat hij
vanwege zijn slechte gezondheid niet lang meer zou kunnen werken,
wilde de belangen van zijn vrouw en kinderen voorop stellen (dat
was ook de reden van het vernederend vragen om pensioen), en had
trouwens alle geldzaken overgelaten aan zijn vrouw die met haar
f 1000 rente een belang rijke bijdrage aan het inkomen leverde.
Dekker reageerde harte lijk: "Sakkerloot, uwe uitweiding over geldzaken
was niet noodig. Gy moogt niet. al kon je half." En verderop:
"Dat ge — overgelaten aan uzelf — niet zuinig zyt en gaarne
geeft ... o, dat begryp ik! De tyd kan weerkomen dat dit eene deugd
voor ons is, of althans 'n onschadelyke neiging." En om helemáál
duidelijk te maken dat hij niet boos was, vroeg hij Roorda zelfs een
taalkundig advies:
"Help me eens aan een goede uitlegging van 't verschil der woorden
`indien, als, wanneer'. Ik vrees dat ik 't korte bondige als (ter
voorkoming van verwarring met `zoo-als' `gelyk') zal moeten opgeven.
Toen ik las van Huet:
`Zoo sterven de (van Lennepsche) Doertoghe's ... indien zy ste rven.'
vond ik `indien' zoo gek. En later ben ik zelf aan 't indienen en
wanneren gegaan."
Dat was dan een goedmakertje voor een scherpe anekdote waarbij
Dekker teruggreep naar een ontmoeting van heel vroeger:
"Weet ge wel dat ik u heb leeren kennen van een allergemeenste zy?
Puur, of impuur verachtelyk ... littérairement parlant. Ge kwaamt
bemodderd (t is beter, meer wáár ! ) v an Gombong, en verhaaldet —
det, o goden! — my, dat ge gesukkeld hadt — komaan: haddèt —
onderweg.
En by die gelegenheid ...
En zoo'n wezen wil nog pensioen hebben, en trouwt nog, en krygt
lieve kinderen!
Nu, ge verteldet my dat de natuur — van paard of mensch — by paal
zooveel "ook zyn tol vorderde ..."
Perfect! Ik had vrede met u. Maar zie, uzelf in de rede vallende,
maaktet gy die natuur schoolmeesterlyk harig ... "haar tol" ... jawel!
Och, ik had zoo'n hekel a an je! Ge waart nog jong, en al
zóó ...
Neen, dat is verkeerd gezegd. Ge waart zoo bedo rven èmdat ge nog
jong waart. Opregt gesproken, ik was toen ook nog niet lang genoeg
van de school om 't zoo kwalyk te nemen als nu in 't rym van dezen
brief te pas komt. Idee 41."