Sicco Roorda van Eysinga - zijn eigen vijand.pdf - Hans Vervoort

aan Multatuli (1886, ongepubliceerd gedeelte). Ze was toen al het
huis uit, en hulp-onderwijzeres aan een kostschool te Marmand.
Later vertrok ze als onderwijzeres naar `Rusland', in 1942 leefde ze
1. Domela Nieuwenhuis schreef in zijn memoires dat op Roorda's
graf de woorden Exilé — Courage, Justice, Bonté' gebeiteld waren.
nog, ongehuwd, in Warschau.
Zoon Henri (17) studeerde voor ingenieur. Of hij deze studie afgemaakt
heeft is niet bekend, hij nam al v rij snel een baan als onderwijzer
in Lausanne, bij de `Ecole des Jeunes Files'. Hij zou zijn hele
leven wiskundeleraar in die plaats blijven. Ook van Henri zijn enkele
brieven aan Domela Nieuwenhuis bewaard gebleven. Hij schrijft
daarin (1892) dat hij blij was met deze baan, omdat er na de dood
van zijn vader veel schulden betaald moesten worden, en stiefbroer
Felix zijn steun moest staken. Henri was in die tijd overtuigd
anarchist, had plannen voor een anarchistische roman, zou gaan
schrijven in verschillende bladen.
Of het daarvan gekomen is, heb ik niet kunnen achterhalen. Wel is
zeker dat hij tussen 1915 (het jaar waarin zijn tweede moeder Jenny
stierf) en 1925 onder de schuilnaam Balthasar een grote reeks
schetsjes schreef, die jaren later gebundeld werden (Oeuvres complètes
d'Henri Roorda, uitg. Editions l'Age d'Homme, Lausanne,
1969). Op de achterflap wordt hij aangeprezen als de grootste
humorist van Zwitserland.
Het zijn merendeels column-achtige stukjes over uiteenlopende onderwerpen,
zoals de Eerste Wereldoorlog, politici, korte rokken, het
recht van winkeljuffrouwen om niet te hoeven glimlachen, enz. Hij
propageerde het vrije huwelijk en lanceerde op onderwijsgebied
ideeën die ook nu nog modern aandoen. In zijn artikelen komen
geen herinneringen aan zijn vader voor. In de latere stukken wordt
de toon somberder. Het boek eindigt met een uitvoerige verhandeling
over zelfmoord, en zijn afscheidsb rief aan een vriend: "Als je dit
leest ben ik dood, als alles goed gaat, tenminste". 1 Het ging goed, hij
stierf in 1925, 55 jaar oud, en liet een vrouw en twee dochters
achter.
Roorda's derde kind uit zijn eerste huwelijk was Lindor, bij wiens
geboorte (1875) zijn vrouw Selinda overleed. Over het leven van
Lindor is niet meer bekend dan dat hij later naar Indië ging (via
contact met Felix? ), daar planter werd en in januari 1923 op
47-jarige leeftijd overleed.
Van de 4 dochters uit Roorda's tweede huwelijk (Gertrude, Felicie,