HERMENEVS - Tresoar

hij tot coitus interruptus en zelfbevrediging overgaat, een moordenaar,
terwijl de vrouw niet zondigt, omdat vrouwen geen zaad bezitten. 13
De door Nodell gegeven voorstelling van zaken is dus voor deze djd
helemaal niet abnormaal; het animalculisme of liever de preformatische
visie op de voortplanting 14 blijven de hele eeuw door domineren
en pas door de onderzoekingen van von Baer in de eerste jaren der
negentiende eeuw komt daaraan een einde. 15
Het gedicht Masturbator is beslist geen geïnspireerde poëzie. Het
geeft echter wel blijk van een goede beheersing van de Latijnse versificatie
; ook schildert het de gruwelijke gevolgen van de zelfbevrediging
in betrekkelijk gedempte tinten, waardoor het gunstig afsteekt
tegen heel wat andere publikaties op dit gebied, die een uitgesproken
sadistische ondertoon hebben 16 . Merkwaardig blijft het overigens wel
dat een verliefde jongeman in een aan zijn vriendin gerichte elegieëncyclus
een gedicht over zelfbevrediging opneemt. In een eerste opwelling
zou men misschien denken, dat hij haar zo gerust heeft willen
stellen omtrent zijn eigen seksuele aktiviteiten; anderzijds echter zal
zij het Latijn van het gedicht waarschijnlijk niet hebben verstaan . . .
1 Onder de titel De morbis a manustupratione ortis, Lausanne 1758.
2 Uitgebreide informatie hierover in J. M. W. van Ussel, Geschiedenis van het seksuele probleem,
Meppel 1970 3 , p. 215 e.v.
3 Het Onanismus of verhandeling over de ziekten oorspronkelijk uit de zelfbesmetting. Naar den
zesden druk vertaald uit het Fransch van den Heere Tyssot. Te Utrecht bij Gisbert Timon van
Paddenburg, Boekverkoopers 1771. In 1775, 1822 en 1827 verschenen herdrukken.
4 Zie Ψ 65 e.v. Vgl. over het voorkomen van dit soort dromen Jacques Bousquet, Les thèmes
du rêve dans la littérature romantique, Paris 1964, p. 53 e.v.
5 Vergilius Aeneis II 270 e.v. Vgl. vooral Aeneis II 274 en Masturbator 11.
6 Vgl. van Ussel o.c. p. 226-227.
7 Cf. Περ νσων II 51 (Littré VII 78): Φθίσις νωτιάς νωτις θίσις π τ µυελ
γίνεται λαµάνει δ µάλιστα νεγάµυς κα ιλλάγνυς γίννται δέ πυρι, κα
σθίειν γαθ, κα τήκνται κα ν ρωτς ατν, ήσει νωθεν π τς κεαλς
κατ τν άιν κατέρεσθαι δκεν ν µρµηκας, κα πν ρέη ππατέη, πρσέρεται
θρς πυλς κα γρς, κα γενε κ γγίνεται και νειρώσσει κν συγκιµηθ
γυναικ, κν µ κα ταν διπρήση δράµη, λλως τε κα πρς άρς, θµα
µιν κα σθενείη πιλαµάνει, κα τς κεαλς άρς, τ τα έειΤτν ρνω
ταν πιλάωσι πυρετ συρ, π ν λετ π λιπυρίυ.
Περ τν ντς παθν (Littré VII 199-200): Ααίνεται µυελς κατ τν άιν µάλιστα,
κταν τ λέια πρραθ τ ς τν µυελν τείνντα κα κ τ γκεαλ δς
∆ι κακώσιν δε τ σώµατς τάδε πάσει κα νσέει ααίνεται µάλιστα κα π
λαγνείης τδε ν πάσει δνη είη, µπίπτει ατ ς τν κεαλήν, κα ς τν
τράηλυ, κα ς τν σν, κα ς τς µας τς σς, κα ς τ ρθρα τν σκελέων,
στε νίτε δναται υγκάµπτειν. κα κπρς διαωρέει, λλ σταται κα
δυσυρέεται. τς µν κατ ρς µεν τς νσυ συαίτερν διάγει κσω δν
ρνς τ νσω πµηκνηται. πνέει παντα µλλν, κα τ σκέλεα δέει ς π
δέρυ, κα λκεα κλυνδάνει π τς σς, κα τ µν λλα γιαίνεται, τ δ λλα
παραεται.
8 Zie De l’onanisme p. 110. In de Nederlandse vertaling staat het citaat op p. 98.
9 Zie Περ Γνς, 1 en 3 (Littré VII p. 470 en 474).
10 Περ ων Γενέσεως II 1 733 b sqq.
261